Gedichten uit de wereldliteratuur/Herbstgefühl

Herbstgefühl, van Johann Wolfgang von Goethe

Gedichten uit de wereldliteratuur
Fetter grüne, du Laub',
Am Rebengeländer
Hier mein Fenster herauf!
Gedrängter quellet,
Zwillingsbeeren, und reifet
Schneller und glänzend voller!
Euch brütet der Mutter Sonne
Scheideblick, euch umsäuselt
Des holden Himmels
Fruchtende Fülle;
Euch kühlet des Mondes
Freundlicher Zauberhauch,
Und euch bethauen, ach!
Aus diesen Augen
Der ewig belebenden Liebe
Vollschwellende Tränen.


Vertaling van Hans van Hechten[1]

Groei zwaarder, o loof,
Aan de druivenrank
Hier langs mijn venster omhoog.
Welt nog dichter op,
Dubbele bessen, en komt tot rijping
Sneller en glanzend voller!
Op u broedt de afscheidsblik van moeder zon.
Rondom u ruist de bevruchtende volheid
Van de lieflijke hemel.
U koelt de vriendelijke
en betoverende adem
van de maan.
En u wordt bedauwd, ach,
Door de uit deze ogen
Opwellende tranen
Van de eeuwig leven gevende liefde.


Noot
Informatie afkomstig van https://nl.wikibooks.org Wikibooks NL.
Wikibooks NL is onderdeel van de wikimediafoundation.