Tenzij anders aangegeven, gelden deze waarden voor een waterige oplossing. De weergegeven waarden zijn uitgedrukt ten opzichte van een referentie-elektrode, namelijk de standaard-waterstofelektrode. In uitzonderlijke gevallen wordt gebruikgemaakt van een afwijkende nulwaarde, vooral als het betreffende redoxkoppel (vrijwel) nooit in waterig milieu gebruikt wordt, zoals ferroceen/ferrocenium dat als standaard wordt gebruikt voor onder andere kobaltoceen. Redoxpotentialen zijn immers afhankelijk van het oplosmiddelsysteem waarin ze gebruikt worden.[1]
De halfreacties zijn in eerste instantie in volgorde van oplopend elektrodepotentiaal gesorteerd, waardoor de sterkste reductoren (Li, Na, Mg) bovenaan staan en de sterkste oxidatoren (F2, H2O2, MnO4−) onderaan. De halfreacties zijn genoteerd als reductie, wat betekent dat de oxidator en de elektronen links van de reactiepijl staan, en reductoren rechts.[2]
Indien gewenst kunnen de kolommen "Oxidator", "Reductor" en "Standaardelektrodepotentiaal" oplopend of aflopend gesorteerd worden.
↑ 1,01,1Een speciaal geval van EoAg+/Ago. Voor AgCl geldt: Ks=[Ag+][Cl−] => [Ag+]=Ks/[Cl−], vervolgens deze waarde met [Cl− ]=1 in de Nernstvergelijking gebruiken en alle constanten verzamelen, leidt tot deze waarde. Voor het Ago/AgBr-koppel geldt mutate mutandis hetzelfde.
↑ 2,02,1De reacties van permanganaat naar bruinsteen bij 0,595 Volt en bij 1,679 Volt zijn in feite twee verschillende beschrijvingen van dezelfde reactie. Via een relatief eenvoudige wiskundige omwerking is de Nernst-vergelijking van de een in de ander om te zetten.
↑Deze waarde is in acetonitril en hoort dus eigenlijk niet in deze lijst thuis. N.G. Connelly, W.E. Geiger. (1996). Chemical Redox Agents for Organometallic Chemistry. Chemical Reviews. 96 877–910 DOI:10.1021/cr940053x
↑Indra Noviandri, Kylie N. Brown, Douglas S. Fleming, Peter T. Gulyas, Peter A. Lay, Anthony F. Masters, Leonidas Phillips (1999). The Decamethylferrocenium/Decamethylferrocene Redox Couple: A Superior Redox Standard to the Ferrocenium/Ferrocene Redox Couple for Studying Solvent Effects on the Thermodynamics of Electron Transfer. J. Phys. Chem. B 103 (32): 6713-6722. DOI: 10.1021/jp991381+
↑Zie hiervoor het lemma standaard-waterstofelektrode. De standaardpotentiaal voor deze elektrode is per definitie nul, en kan dus met net zoveel significante cijfers gegeven worden als men wil.
↑Robert C Weast 1976, Handbook of chemistry and physics, 57th edition, CRC press, pagina D-142
↑ 10,010,1Bourbonnais, Robert, Leech, Dónal; Paice, Michael G. (2 maart 1998). Electrochemical analysis of the interactions of laccase mediators with lignin model compounds.. Biochimica et Biophysica Acta (BBA) 1998: 381–390. DOI:doi:10.1016/S0304-4165(97)00117-7.
↑(1977). Electrochemical Series Table 1. Ed.: J.F.Hunsberger Handbook of Chemistry and Physics. (58 ed.) D-141 – CRC-Press (West Palm Beach, Florida) ISBN: 0-8493-0458-X