Griekse mythologie/Hebe: verschil tussen versies
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
k titel 'Transwiki:Hebe' gewijzigd in 'Griekse mythologie/Hebe': boek samenstelling |
nieuw |
||
Regel 1:
[[Afbeelding:Hebe.jpg|220px|
Zij wordt gewoonlijk tot de dienende godheden gerekend, hoewel haar wegens haar afkomst eigenlijk een hogere plaats toekwam. Oorspronkelijk had zij als natuurgodin, als de dochter van de [[hemel]] en de reine, ijle [[lucht]] de betekenis van de bloei van de natuur in de [[lente]]. ▼
▲Zij wordt gewoonlijk tot de dienende godheden gerekend, hoewel haar wegens haar afkomst eigenlijk een hogere plaats toekwam. Oorspronkelijk had zij als natuurgodin, als de dochter van de
Toen haar betrekking tot de natuur langzamerhand uit het oog verloren werd, bleef er voor haar in de godenwereld van de Olympos geen andere plaats over, dan mannen, als zij ten strijde uittrekken of uit de slag terugkeren, een verkwikkende drank toe te reiken en de vreemdelingen welkom te heten. Het was dus natuurlijk, dat aan de godin van de jeugd de taak werd opgedragen om aan de goden de [[nectar (mythologie)|nektar]] te schenken, waardoor zij hun onsterfelijkheid en eeuwige jeugd behielden, totdat zij hierin vervangen werd door [[Ganymedes (mythologie)|Ganymedes]]. Die vervanging vond waarschijnlijk haar oorzaak in het ontstaan van de gewoonte - vooral bij de [[Ioniërs]] - om aan de tafels van de rijken, schone knapen als wijnschenkers te gebruiken.▼
▲Toen haar betrekking tot de natuur langzamerhand uit het oog verloren werd, bleef er voor haar in de godenwereld van de Olympos geen andere plaats over, dan mannen, als zij ten strijde uittrekken of uit de slag terugkeren, een verkwikkende drank toe te reiken en de vreemdelingen welkom te heten. Het was dus natuurlijk, dat aan de godin van de jeugd de taak werd opgedragen om aan de goden de
[[Image:Canova-Hebe 30 degree view.jpg|thumb|left|''Hebe'' door [[Antonio Canova]] (1800-1805, [[Hermitage (Sint-Petersburg)|Hermitage Museum]], [[Sint-Petersburg]]).]]De mythe schreef die vervanging toe aan het huwelijk van Hebe met [[Herakles (mythologie)|Herakles]], nadat deze zich met Hera had verzoend en onder de [[onsterfelijken]] was opgenomen. De moeilijke loopbaan van de grootste van de Griekse [[heros (mythologie)|heroën]] kon geen schoner en meer verzoenend einde vinden, dan hierin, dat Hera, die hem zo heftig had vervolgd, hem haar eigen dochter, haar eigen evenbeeld, maar schoner en jeugdiger dan zij, tot gade gaf. Uit dit huwelijk sproten twee zonen [[Alexiares]] en [[Aniketos]]. In [[oude Athene|Athene]] hadden Herakles en Hebe gemeenschappelijke [[oud-Grieks altaar|altaren]].▼
[[Image:Canova-Hebe 30 degree view.jpg|thumb|left|''Hebe'' door [[Antonio Canova]] (1800-1805, [[w:Hermitage (Sint-Petersburg)|Hermitage Museum]]).]]
Voor haar moeder Hera spande Hebe de [[Paard (dier)|paard]]en in; de gewonde [[Ares (god)|Ares]] verkwikte zij door een [[baden (activiteit)|bad]]. In [[Phlius]] vereerde men haar naast en met Ganymedes en gaf men haar de naam ''Ganymeda''.▼
▲
▲Voor haar moeder Hera spande Hebe de
==In de beeldende kunst==
De beeldhouwers hebben haar niet dikwijls tot onderwerp van hun voorstellingen gekozen. Zij werd natuurlijk altijd voorgesteld als een schone, jeugdige godin, die door haar frisheid een onweerstaanbaar bekoorlijke invloed uitoefent. Gewoonlijk beeldt men haar af in een lichte, opgeschorte kleding, soms het bovenlijf geheel
==Eredienst==
In de eredienst bekleedt Hebe geen gewichtige plaats. Het schijnt, dat ze meestal te samen met haar moeder Hera werd vereerd, terwijl zij ook in nauwe betrekking stond tot [[../Dionysos|Dionysos]], de god van de zich eeuwig verjongende groeikracht van de natuur.
==Referentie==
*<span class=plainlinks>[http://www.koxkollum.nl/mythologie/mythh2.htm {{Aut|T.T. Kroon}}, art. Hebe, in {{Aut|T.T. Kroon}}, ''Mythologisch Woordenboek'', 's Gravenhage, 1875.]
▲[[Categorie:Griekse mythologie]]
{{GFDL-Wikipedia}}
{{sub}}
| |||