Geo-visualisatie/Oplevering: verschil tussen versies

Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
BotMultichill (overleg | bijdragen)
k Bestand is verplaatst naar commons.
Romaine (overleg | bijdragen)
Linkfix
Regel 121:
 
<div style="background:#FFDAB9;">
[[AfbeeldingBestand:Leer meerWikiversity-logo.png|20px]] '''SAMENVATTING:''' Evalueren levert veel reacties op. Naast verbetersuggesties levert het ook betrokkenheid en positieve reacties op. Die kan je gebruiken voor kaarten die je in de toekomst nog gaat maken. Er is veel te evalueren. Je kan dat open en gesloten doen. Open vragen zijn vooral interessant richting 'leken', gesloten vragen zijn meer iets voor de cartografen zelf. Vraag goed door waarom iemand iets vreemd of fout vindt. Dat levert je meer op dan de droge opmerking dat iets te geel, te groot of te druk is. Er zal vast wel ''iets'' niet goed zijn aan jouw kaart, iets waar jij over heen hebt gekeken. Evalueren kan zowel jij, een cartografisch onderlegd persoon of GIS-kenner, als een leek. Van die laatste kan soms nog het meeste leren. Neem al zijn problemen en opmerkingen aan voor waar, behalve zijn concrete verbetersuggesties. Hij is immers géén cartograaf / GIS-specialist. Naast de suggestie die hij noemt, zijn er vast nog wel andere manieren om zijn probleem op te lossen of te verminderen.
</div>
 
Regel 209:
 
<div style="background:#FFDAB9;">
[[AfbeeldingBestand:Leer meerWikiversity-logo.png|20px]] '''SAMENVATTING:''' Resolutie is het aantal pixels per lengte-eenheid, bijvoorbeeld per centimeter. Meestal wordt dit uitgedrukt in dots (=pixels) per inch, en afgekort tot DPI. Omdat je doelgroep je kaarten meestal niet in een GIS-pakket ontsluit, zal je het schermbeeld moeten opslaan in een bepaald formaat. De resolutie is daarbij essentieel. Voor kaartjes op papier moet je minimaal 300 dpi kiezen, voor websites het 200 dpi (minimaal 72 dpi). Voor drukwerk is 600 dpi het minimum. Bij het creëren van grotere of te grote bestanden is het verstandiger om voor een ander formaat te kiezen, en niet voor een lagere resolutie. Het (ongecomprimeerde) BMP-formaat is meestal ongeschikt en vooral onnodig voor op te leveren kaartbestanden.</div>
 
<div style="background:#FFEFD5;">
Regel 342:
 
<div style="background:#FFDAB9;">
[[AfbeeldingBestand:Leer meerWikiversity-logo.png|20px]] '''SAMENVATTING:''' Bij het exporteren kan je kiezen tussen een rasterformaat en een vectorformaat. Op een vectorformaat kan je onbeperkt in- en uitzoomen zonder zichtbaar kwaliteitsverlies. Een kaart opgeslagen als vectorformaat is doorgaans kleiner dan opgeslagen als rasterformaat. JPG en BMP zijn géén gebruikelijke rasterformaten voor kaarten, PNG wel. Kies voor een resolutie van 300 dpi. Voor drukwerk kies je hogere dpi-waarden (tot 3000 dpi), bij web-pagina's kan je lagere dpi-waardes nemen (tot 72 dpi). Pas op bij datacompressie; bij zogenaamde 'lossy data compression' is er sprake van verlies van informatie (nauwkeurigheid).</div>
 
==Anti-aliasing==
Regel 367:
 
<div style="background:#FFDAB9;">
[[AfbeeldingBestand:Leer meerWikiversity-logo.png|20px]] '''SAMENVATTING:''' Dithering en anti-aliasing zijn niet nodig wanneer voor een hoge resolutie (veel pixels) en een breed kleurenpallet wordt gekozen. Kies voor een vectorformaat wanneer mogelijk. Pas op voor te veel compressie (zoals bij jpg en png al snel het geval kan zijn) wanneer bitmaps dienen te worden opgeleverd. JPG wijzigt zelfs bij overgangen de kleuren, en is daardoor alléén voor foto's en niet voor kaarten geschikt. BMP (een bitmapformaat zonder compressie) levert daarentegen weer erg grote bestanden op omdat deze niet gecomprimeerd wordt.
</div>
 
Regel 485:
 
<div style="background:#FFDAB9;">
[[AfbeeldingBestand:Leer meerWikiversity-logo.png|20px]] '''SAMENVATTING:''' Digitale kaarten kunnen statisch en dynamisch worden opgeleverd. Statische kaarten opleveren betekent oplevering via een digitaal (vector- of raster-) bestand. Dynamisch opleveren betekent ontsluiting van de geo-informatie via GIS-viewers. Elke doelgroep / kaartsoort / kaartdoelstelling heeft zo zijn eigen medium voorkeur; de ene keer kies je voor een statische kaart, de andere keer kies je voor verspreiding via een dynamische GIS-viewer. Een GIS-viewer biedt vaak meer mogelijkheden voor de eindgebruiker. Een statische kaart is meer op één heel specifiek doel gericht. Statische kaarten zijn met name voor een breed publiek vaak veel geschikter, omdat deze kaart zo heel goed op één bepaalde schaal en op één doel afgestemd kan zijn. Het (brede) publiek hoeft bij een statische kaart weinig kennis te hebben van GIS-viewers en heeft vaak ook weinig kennis van het them avan de kaart. Verspreiding via een GIS-viewer is vaak alleen weggelegd voor grotere organisaties of bij projecten met genoeg geld en de drang om meer dan één of enkele kaarten aan een grote doelgroep te verspreiden.
</div>
 
Informatie afkomstig van https://nl.wikibooks.org Wikibooks NL.
Wikibooks NL is onderdeel van de wikimediafoundation.