Plato/Platonisme: verschil tussen versies

Omstreeks [[90 v.Chr.]] verwierp [[Antiochus van Ascalon]] het sceptisismescepticisme, waarmee de periode gekend als [[middenplatonisme]] een aanvang nam. Platonisme werd hierbij vermengd met bepaalde [[Peripatetische school|peripatetische]] en [[Stoa|Stoïcijnse]] dogma's. In het middenplatonisme werden de Vormen (Ideeën) niet als transcendent beschouwd, maar immanent (inwonend) in de rationele geest. De fysieke werkelijkheid was een levend, bezield wezen, waar naar verwezen werd als 'Wereldziel'. Het eclectische karakter van het platonisme in deze periode is te merken aan de pythagorische invloeden ([[Numenius van Apamea]]) en de integratie met [[joodse filosofie]] ([[Philo van Alexandria]]).