Sociale geschiedenis van de vroege middeleeuwen/Recht en belasting: verschil tussen versies
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
Geen bewerkingssamenvatting |
Geen bewerkingssamenvatting |
||
Regel 25:
Varkens, runderen, schapen, geiten, honden, jachtvogels, hanen, kippen, pauwen, ganzen, tortelduiven, gevogelte, bijenkorven en bijenzwermen (de enige bron van suiker in die tijd) konden gestolen worden. Verder konden slaven gestolen worden: zwijnenhoeders, wijnverbouwers, schildknapen, smeden, timmerlieden en goudsmeden. De meest uitzonderlijke vormen van diefstal werden in het Frankische recht beschreven en voor elk vergrijp was er een vaststaande boete. Op het stelen van een honingvat stond een boete van 45 schelling, maar een slaaf of een paard kostten slechts 35 schelling. Maar als de slaaf een ambacht kende, kostte hij weer 62,5 schelling. Een trekpaard of hengst kostten 45 schelling. De bel van een zeug, de bel van een leidend dier van een kudde, het ijzeren ophangwerk van een molensteen, een hengelsnoer, een wijnton, hooi, helemaal niets werd vergeten in deze maatschappij waarin de geringste verdwijning als een zware persoonlijke belediging werd opgevat.
In de Frankische maatschappij gold:
*rijkdom was het angstvallig bewaren en zelfs verbergen van goederen
*de
*mensen die weinig of niets hadden, waren vaak jaloers op de rijken. Zij konden hun gemis aan rijkdom compenseren door van de rijkeren te stelen.
▲*de steeds groter wordende sociale ongelijkheid werd een bron van spanningen. De (eerst gelijke) krijgers werden steeds ongelijker. Er kwamen machtsverschillen tussen (en binnen) de parenteles.
===Geweld===
Regel 41:
Bij de Gallo-Romeinen en de Bourgondiërs werd een moordenaar met de dood bestraft. Alleen doodslag uit zelfverdediging werd door de Bourgondiërs met een boete bestaft.
===Brandstichting===
Brand werd uit wraak gesticht, meestal door iemand die niet de middelen of de kracht had om een open gevecht aan te gaan met degene die hij haatte. Alle huizen hadden daken van riet of stro en waren vaak (deels) van hout. Ze stonden snel in lichterlaaie. Als iemand gepakt werd die brand had gesticht terwijl de bewoners binnen sliepen, moest hij een zware vergoeding betalen voor elke dode en ook voor iedereen die aan het vuur ontsnapt was.
*Het [[w:Gallo-Romeinse Rijk|Gallo-Romeinse]] recht bestrafte een adellijke brandstichter met ballingschap en een vrije brandstichter met dwangarbeid in de mijnen of zelfs met de dood.
*De Franken vonden dat als er door de branstichting iemand overleden was, dit een vorm van moord was en een moord kon afgekocht worden met een boete<ref>[[Sociale geschiedenis van de vroege Middeleeuwen/Recht en belasting#Moord|Moord werd door de Franken met een boete bestraft, diefstal soms met de dood.]]</ref>.
===Overspel, verkrachting en castratie===
| |||