Sociale geschiedenis van de vroege middeleeuwen/Vraat- en hebzucht: verschil tussen versies

MenDe geloofdeGermanen in de vroege Middeleeuwen geloofden dat men van samen eten sterk werd en dat het het gemeenschapsgevoel begunstigde. Ook zou men contact krijgen met de goden die een bron van leven waren. Het avondmaal wasvond men belangrijker dan het middagmaal.

De beker enNa de kegelvormigevijfde vaaseeuw verbreiddengebruikte zichmen nasteeds demeer vijfde eeuwbekers. Schalen verdrongen de kelken. Kelken konden met één hand worden opgenomen maar schalen moesten met twee handen worden opgenomen. Daaruit kan afgeleid worden, dat de Romeinse gewoonte om aan het diner aan te liggen en op een elleboog te steunen, verdween ten gunste van het Gallische en Germaanse gebruik om zittend rond de tafel te eten, waarbij allebei de handen vrij waren. Op deze manier kon men zelfs lepel en mes gaan gebruiken, maar men at toch voornamelijk met de handen, zodat deze tijdens de maaltijd vaak gewassen moesten worden.

*De Gallo-Romeinen haddenaten een [[w:moes|moes]] van gedroogde groenten (pulmentum).

*Daaroverheen sprenkelde men [[w:Garum|Garum]]<ref>[[Sociale geschiedenis van het Romeinse rijk/Keuken#Vissaus|Garum in het Romeinse rijk]]</ref>, een aftreksel van de gezouten ingewanden van [[w:makreel (vis)|makreel]] en [[w:steuren|steur]] en van [[w:oester|oesters]].

Vraatzucht was al in de vierde eeuw algemeen enbij de Germanen. dedenDe errijkeren vraten en zopen soms de hele nacht door en bleven in de ochtend liggen waar ze dronken neergezegen waren om de dag te verslapen. Ook de nogslaven eenkregen schepjehun bovenopdeel.

Vraatzucht en dronkenschap waren echter niet alleen het voorrecht van de rijken. Wijn was goedkoop en lag binnen ieders bereik. De vreet- en slempfestijnen waren algemeen verbreid, zowel in de [[w:Merovingen|Merovingische]] als in de [[w:Karolingen|Karolingische]] tijd.