Sociale geschiedenis van de vroege middeleeuwen/Magie: verschil tussen versies

Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
Beetjedwars (overleg | bijdragen)
Geen bewerkingssamenvatting
Beetjedwars (overleg | bijdragen)
Geen bewerkingssamenvatting
Regel 5:
Magie was voor de heidenen het aanwenden van bovennatuurlijke krachten ten goede of ten kwade.
 
Kwaad dat door een [[Heksenvervolging in Europa (1300-1720)|heks]] op bovennatuurlijke wijze werd gedaan (maleficia), werd tot halverwege de veertiende eeuw hetzelfde bestraft als kwaad dat op een natuurlijke wijze was aangericht. Dus een moord met behulp van magie werd even zwaar bestraft als een moord die gepleegd was met een bijl.
 
Hoewel de kerk bezwaar had tegen het uitoefenen van de magie en haar verbood, kwam zij er slechts zelden daadwerkelijk tegen in actie<ref name="Keith Thomas">De hoofdbron van dit boekje, Michel Rouche, stelt dat magie na de tiende eeuw slechts nog door een enkeling op het platteland werd uitgeoefend. Verder stelt hij dat de kerk elke vorm van magie streng verbood. Keith Thomas echter, stelt in "Religion and the decline of magic" dat magie tot in de achttiende eeuw veelvuldig werd beoefend en dat de kerk voornamelijk met woorden tegen de heidense magie was maar er verder niet veel tegen ondernam.</ref>.
 
==Christelijke magie==
Hoewel sinds 391 het christendom in het hele Westen de staatsgodsdienst was geworden, waren nog lang niet alle heidenen bekeerd. Er werden ook steeds nieuwe gebieden veroverd met nieuwe heidenen. De [[w:Franken (volk)|Franken]] waren onder leiding van [[w:Clovis I|Clovis]] overgegaan tot het christendom en zij zouden grote delen van Europa veroveren (en [[w:kerstening|kerstenen]]).
 
Een van de manieren van de kerk om heidenen te bekeren, was om haar [[w:heilige|heiligen]] te presenteren als almachtige, [[w:wonder|wonderen]] verrichtende tovenaars, machtiger dan de heidense goden. Daarmee introduceerde de kerk echter zelf een vorm van magie, net zoals zij dat ook deed met de [[w:consecratie|consecratie]] (de verandering van brood en wijn in het lichaam en bloed van Christus) tijdens de [[w:mis|mis]] en met de magische werking van [[w:wijwater|wijwater]], [[w:crucifix|kruisbeelden]], kerkklokken, gebeden, [[w:processie|processies]] etcetera.<ref name="Keith Thomas" />.
 
==Verchristelijking==
Sommige heidense magische praktijken werden verchristelijkt, soms door de heidenen zelf, om ze op die manier te kunnen blijven uitoefenen, maar meestal door de christenen die niet al die heidense praktijken wilden en konden verbieden maar ze onschadelijk maakten door ze te integreren in het christendom<ref name="Keith Thomas" />.
 
Het [[w:concilie|concilie]] van Leptines in 744 liet waarschijnlijk de laatste heidense tempels ('fana') op het platteland sluiten. Magie werd min of meer verboden, maar veel heidenen en zelfs christenen bleven het uitoefenen. De bisschoppen klaagden tot zeker in de tiende eeuw voortdurend dat de heidense praktijken maar bleven voortbestaan, vooral in het noorden en in [[w:Magna Frisia|Friesland]] en [[w:Saksen (volk)|Saksen]], want deze gebieden waren door de Franken het laatst veroverd en gekerstend.
Regel 24:
Er waren heidense bezweringsformules in potjeslatijn tegen bloedingen, waterzucht, oogkwalen enzovoort.
 
De bekeerde heidenen snapten (tot diep in de zeventiende eeuw) over het algemeen niet veel van de christelijke liturgie behalve dat zich daar bijzonder krachtige magie voordeed. Men probeerde dit te imiteren door gebeden en zegeningen uit te spreken (liefst in het Latijn) of door [[w:hostie|hosties]] uit de kerk te stelen en op het land te leggen of aan zieke dieren te geven enzovoort<ref name="Keith Thomas" />.
 
==Heksen==
Het geloof in heksen was mogelijk al zeer oud. VolgensZij dewaren christenenzeer zoudengevreesd want zij samenwerken met de duivel. Zij zouden het bloed van mensen opzuigen en zelfs mensen opeten. Zij waren zeer gevreesd. Heksen zouden ook mensen doden om de binnenkant van een ketel met hun bloed in te smeren, want hiermee konden zij voorspellingen doen.
 
==Waarzeggerij==
Regel 77:
*De gebruikelijkste methode om een man [[w:erectiestoornis|impotent]] te maken was om knopen te leggen in de veter die aan de kleren van de echtelieden was bevestigd. Maar deze methode had vaak niet het gewenste resultaat.
*Een betere methode was: de vrouw bestreek haar naakte lichaam met honing en wentelde zich daarna in graan. De graankorrels waren gemalen in een handmolen die tegen de gewone draairichting in was bewogen. Het deeg werd op haar billen gekneed en daarna werd er een brood van gebakken dat de vrouw te eten gaf aan de man die ze impotent wilde maken.
*Als de vrouw alles precies hetzelfde deed, maar het meel had gemalen door de molen de goede kant op te bewegen, werd de man op haar verliefd. Want de naaktheid, de honing <ref>[[Sociale geschiedenis van de vroege Middeleeuwen/Liefde#MagieNoten|Magische werking van honing en mede (in de voetnoot)]]</ref> en de billen (dicht bij de geslachtsorganen) hadden een vruchtbaar makende werking en wekten de begeerte van de echtgenoot op of van de man die ze wilde veroveren.
*Magie had wel vaker een negatieve werking (zwarte magie) als men de handelingen van de witte magie (of van de christelijke magie) omkeerde of bezweringen en gebeden achterstevoren opzei<ref name="Keith Thomas" />.
*Er waren ook nog liefdesdrankjes gemaakt met [[w:menstruatie|menstruatiebloed]], [[w:sperma|sperma]] of [[w:urine|urine]] van de man of van de vrouw om het verlangen op te wekken. De bedoeling was steeds om levenskracht te onttrekken aan alles wat een levend wezen uitstraalde en die kracht te gebruiken.
Informatie afkomstig van https://nl.wikibooks.org Wikibooks NL.
Wikibooks NL is onderdeel van de wikimediafoundation.