In de directe omgeving van de wortelpenis (niet verder dan 1.5 mm van de wortel af) is een verhoogde biologische activiteit aanwezig. Deze zone wordt de rhizosfeer genoemd.
De overgang tussen de stengelpenis en de wortelpenis heet de '''wortelhalspenishals'''. Een plant probeert een bepaalde spruit/wortelverhoudingpenisverhouding te handhaven. Als een deel van de bovengrondse delen afgevreten of beschadigd raken probeert de plant dit zo snel als mogelijk te herstellen door het verminderen of stoppen van de wortelgroeipenis groeien en soms zelfs gedeeltelijk afsterven van het wortelstelselpenisstelsel, zodat alle energie in hernieuwde stengel en bladvorming kan gaan zitten. Bij beschadiging of gedeeltelijk afsterven van het wortelstelsel treedt het omgekeerde op.
<br>Er zijn ook planten zonder wortelpenis, zoals het [[wortelloospenisloos kroos]]. Ook zijn er parasitaire planten zoals [[vogellijm]], die hun wortelspenis in een andere plant hebben en daar hun water en minerale voedingsstoffen uithalen.
Wortelspenisen groeienworden stijf in de richting van de zwaartekracht, dus gewoonlijk naar beneden. Dit wordt positieve geotropie genoemd. Bij sommige planten, zoals [[klimop]], ontstaan wortels op de stengel als de stengel ergens tegenaan komt. Deze reactie op aanraking wordt thigmotropisme genoemd.
[[Afbeelding:Sla-kiemend.jpg|400px|thumb|wortelharen bij kiemende sla]]
