Heraclitus over de natuur/Het boek van Heraclitus: verschil tussen versies

Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
Dmfcasimiri (overleg | bijdragen)
invulling
Dmfcasimiri (overleg | bijdragen)
invulling
Regel 72:
Een zekere Crates zou het boek voor het eerst naar het vasteland van Griekenland hebben gebracht. Hij zou het onder het publiek hebben gebracht met de volgende mededeling: “''het is nodig dat iemand een Delische duiker is om er niet zelf in te verdrinken. ''” <ref>Diogenes Laërtius, IX, 12: Σέλευκος μέντοι φησὶν ὁ γραμματικὸς Κρότωνά τινα ἱστορεῖν ἐν τῷ Κατακολυμβητῇ Κράτητά τινα πρῶτον εἰς τὴν ῾Ελλάδα κομίσαι τὸ βιβλίον· ὃν καὶ εἰπεῖν Δηλίου τινὸς δεῖσθαι κολυμβητοῦ, ὃς οὐκ ἀποπνιγήσεται ἐν αὐτῷ. “Seleucus, daar wordt aan herinnert, de grammaticus, zegt dat een zekere Croton mededeelt in de Duiker dat een zekere Crates het boek voor het eerst naar de Hellas bracht; en daarbij zei hij: het is nodig dat iemand een Delische duiker is om er niet zelf in te verdrinken.”</ref> Euripides zou Socrates de verhandeling aangereikt hebben met de woorden: “''Wat denkt ge ervan? ''” Socrates zou hem ten antwoord gegeven hebben: “''Maar wat ik duidelijk begrijp, is enerzijds aanzienlijk; naar ik meen is ook dat wat ik niet begrijp dit doch ook tenslotte, maar er is een duiker van Delos voor nodig om tot de bodem erin door te dringen. ''” Volgens een Oudgrieks gezegde was een Delische duiker iemand die in het zwemmen zeer bedreven was. <ref>Diogenes Laërtius, II, 22: φασὶ δ᾿ Εὐριπίδην αὐτῷ δόντα τὸ ῾Ηρακλείτου σύγγραμμα ἐρέσθαι, τί δοκεῖ; τὸν δὲ φάναι, ἃ μὲν συνῆκα, γενναῖα, οἶμαι δὲ καὶ ἃ μὴ συνῆκα· πλὴν Δηλίου γέ τινος δεῖται κολυμβητοῦ. “Maar er wordt gezegd dat Euripides hemzelf [scil. Socrates] de verhandeling van Heraclitus bracht. ''Wat denkt ge ervan? Maar wat ik duidelijk begrijp, is enerzijds aanzienlijk; naar ik meen is ook dat wat ik niet begrijp dit doch ook tenslotte, maar er is een duiker van Delos voor nodig om tot de bodem erin door te dringen. ''”</ref> <ref>''Suidas Lexicon'', s.v. Δηλίου κολυμβητοῦ: τοῦτο ἐρρήθη εἰς βιβλίον ῾Ηρακλείτου διὰ τὸ δυσνόητον, Δηλίου τινὸς δεῖσθαι κολυμβητοῦ, ὃς οὐκ ἀποπνιγήσεται ἐν αὐτῷ. ἐπιγράφουσι δὲ αὐτὸ οἱ μὲν Μούσας, οἱ δὲ Περὶ φύσεως, Διόδοτος δὲ ᾿Ακριβὲς οἰάκισμα πρὸς στάθμην βίου, ἄλλοι Γνώμην ἠθῶν, Κόσμον τρόπων ἑνὸς τῶν ξυμπάντων. ἢ οὕτως· Δηλίου κολυμβητοῦ, ἐπὶ τῶν ἄκρως νηχομένων. Σωκράτει γὰρ δόντος τοῦ Εὐριπίδου ῾Ηρακλείτου τοῦ σκοτεινοῦ σύγγραμμα, ἐρέσθαι, τί δοκεῖ; τὸν δὲ φάναι· ἃ μὲν συνῆκα γενναῖα· οἶμαι δὲ καὶ ἃ μὴ συνῆκα· πλὴν Δηλίου δεῖται κολυμβητοῦ εἰς τὸ μὴ ἀποπνιγῆναι ἐν αὐτῷ. καὶ παροιμία· Δήλιος κολυμβητής, ἐπὶ τῶν πάνυ ἐμπείρων νήχεσθαι. “Het volgende werd gezegd in verband met de verhandeling van Heraclitus, omdat het moeilijk te begrijpen was, namelijk dat het een duiker van Delos vereiste die daarin niet zou verdrinken. Sommigen noemen het ''de Muzen'', anderen ''Over de natuur,'' maar Diodotus ''Een nauwkeurig afgesteld roer als richtsnoer voor het leven,'' anderen ''Inzichten over de aard van de wereldordening om zich toe te wenden van het gezamelijke alles. '' Of hetzelfde is: een Delische duiker, in verwijzing naar hen die in de diepte zwemmen. Want toen Euripides Socrates de duistere verhandeling van Heraclitus gaf, vroeg hij: ''Wat denkt ge ervan?'' Maar hij maakte duidelijk: ''wat ik duidelijk begrijp, is enerzijds aanzienlijk; naar ik meen is ook dat wat ik niet begrijp dit doch ook tenslotte, maar er is een duiker van Delos voor nodig om tot de bodem erin door te dringen.'' En volgens het gezegde is een Delische duiker iemand die in het zwemmen zeer bedreven is.”</ref>
==De beroemdheid van het boek onder volgelingen==
De verhandeling zou onder volgelingen zo beroemd zijn geworden dat erom heen een partij ontstond. De leden van deze partij werden Heracliteërs genoemd. <ref>Diogenes Laërtius, IX, 6: τοσαύτην δὲ δόξαν ἔσχε τὸ σύγγραμμα ὡς καὶ αἱρετιστὰς ἀπ᾿ αὐτοῦ γενέσθαι τοὺς κληθέντας ῾Ηρακλειτείους. “Maar zijn verhandeling kreeg zulk een grote roem dat er rond hem ook partij ontstond die bekend is onder de naam ‘de Heracliteërs’.”</ref> Er is inderdaad een Heracliteïsche school geweest die zich in het bijzonder zou hebben toegelegd op het bestuderen van de namen voor de dingen om zo kennis te verkrijgen over dat wat werkelijk bestaat. <ref>Proclus, ''In Platonis Parmenidem Commentaria'', I, 6, 623—624: καὶ ἄλλο τοῦ Ἡρακλειτείου, τὴν διὰ τῶν ὀνομάτων ἐπὶ τὴν τῶν ὄντων γνῶσιν ὁδόν. “En anders is het gesteld met de Heracliteïsche school, die door de naamgevingen [te bestuderen] de weg naar de kennis van het bestaande [zoekt].”</ref>
 
==De terhandneming van het boek door filologen en dichters==
 
Informatie afkomstig van https://nl.wikibooks.org Wikibooks NL.
Wikibooks NL is onderdeel van de wikimediafoundation.