Sociale geschiedenis van de late middeleeuwen/Lichaam: verschil tussen versies

Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
Jcwf (overleg | bijdragen)
Beetjedwars (overleg | bijdragen)
kGeen bewerkingssamenvatting
Regel 87:
Elke pelgrim had een aardewerken pot (urinaal of pispot) naast zijn slaapplaats om in te urineren en te braken.
 
Iedereen die 's- nachts moest poepen, moest in het donker over tientallen slapende mensen heen. Als hij die aanstootte of erover viel, werd er flink gescholden. De meeste urinalen werden dan ook omgegooid, hetgeen een ondragelijke stank veroorzaakte. De moedigsten gingen buitenom het schip naar de stilletjes, die op het voordek aan weerszijden van het rostrum<ref>De spits aan de voorkant van het schip.</ref> lagen: ofwel klauterend via de touwen ofwel over de roeiriemen klimmend. Bij storm werden de riemen binnengehaald en sloegen er golven over de stilletjes, dus dan was het allemaal nog erger. Je wist dan zeker dat je kletsnat werd als je moest poepen zodat sommigen dat dan maar naakt gingen doen. Anderen schaamden zich daar zó voor dat ze hun behoefte ergens in een hoekje deden, wat een grote smeerboel en een hoop ruzie veroorzaakte. Sommigen gingen in hun pispot bij de slaapplaats poepen hetgeen voor de naburige slapers een ondragelijke stank veroorzaakte. Eigenlijk mochten alleen de zieken in hun pispot poepen, dus wie naast een zieke sliep, had pech gehad.
 
's- Ochtends gingen alle pelgrims naar de stilletjes. Voor die stilletjes vormden zich hele rijen wachtenden die zich ergerden als iemand er te lang over deed.
 
Een pelgrim, raadde Felix Fabri aan, moest zich niet schamen en zo vaak mogelijk gaan poepen, ook als hij verstopping had: dan moest hij zijn kleren losknopen en flink persen, ook al duurde het nog zo lang. Er waren weliswaar laxeermiddelen maar die hadden ook nadelen.
Informatie afkomstig van https://nl.wikibooks.org Wikibooks NL.
Wikibooks NL is onderdeel van de wikimediafoundation.