Heksenvervolging in Europa (1300-1720)/Heksenvervolging in Nederland/Heksenprocessen te Asten (1595): verschil tussen versies

De pastoor van Mierlo was ontzet over de gang van zaken. Hij ging naar bisschop [[w:Ghisbertus Masius|Ghisbertus Masius]] van 's-Hertogenbosch. Deze alarmeerde de Bossche Schepenbank. De schepenen voorkwamen dat er nog meer doodvonissen werden uitgesproken. Het definitieve vonnis over de nog niet terechtgestelde beschuldigden legden zij voor aan een hogere rechtbank te Cuyck<ref>HetHeksenvervolging wasin alEuropa eerder in(1300-1720)/In de wetSpaanse vastgelegdNederlanden datmoest, devolgens martelingeen endecreet devan executieFilips alleenII dooruit hogere1570, rechtbankenpermissie mochtenvoor marteling gevraagd worden uitgevoerdaan een hogere rechtbank met beroepsjuristen. De heer van Asten was dus in overtreding door zelf te laten martelen.</ref>. Tevens werd een klacht gedeponeerd bij de [[w:Raad van Brabant|Raad van Brabant]] te [[w:Brussel (stad)|Brussel]]. Deze stuurde een afgevaardigde naar den Bosch om de zaak te onderzoeken. Bernard van Mérode werd op het matje geroepen. Hij vond de argumenten van de geestelijke en wereldse autoriteiten ''falselijck ende onrechtveerdigh'', en vond dat de Raad zich niet mocht bemoeien ''met mich ende mijnder heerlijckheid''.