Leer jezelf ecologisch tuinieren/Pampasgras: verschil tussen versies

Het [[geslacht (biologie)|geslacht]]'''Pampasgras''' (''Cortaderia'') telt ongeveer 25 soorten van het [[Zuidelijk Halfrond]], waarvan de meeste in Zuid-Amerika, enkele in [[Nieuw-Zeeland]] en één in [[Nieuw-Guinea]]. Het zijn planten van grasvlaktes ([[pampa]]'s) en bergen.

In onze tuinen staanworden vooral de vrouwelijke exemplaren van ''Cortaderia selloana'' gekweekt. Dit [[siergras]] is namelijk [[w:tweehuizig|tweehuizig]] en de vrouwelijke [[pluim]]enpluimen die wat groter zijn en meer pluizig, vindt men over het algemeen fraaier dan de vuilwitte pluimen van de mannelijke planten. De randen van de grashalmen zijn vlijmscherp: c''ortador'' is spaans voor ''snijder''. De soortsaanduidingsoortaanduiding heeft dit pampasgrasPampasgras te danken aan zijn ontdekker: de in [[Pruisen]] geboren [[botanicus]] en [[plantenjager]] [[w:Friedrich Sello|Friedrich Sello]].

Bij ons zijn de planten goed bestand tegen vorst en wind (zelfs zeewind) en kunnen groeien op vrijwel elke grondsoort ([[w:bodemvaag|bodemvaag]]) in de volle zon, met een voorkeur voor in de zomer vochtige, maar goed doorlatende gronden. Van oorsprong is het gras niet gewend aan veel vocht in de winter en het is daarom dat tuiniers de [[pol]] wel samenbinden, zodat er weinig winterse [[Neerslag (atmosfeer)|neerslag]] in het hart van de plant kan komen ter voorkoming van wortelrot. In het voorjaar kunnen het oude blad en de pluimen geknipt worden, om ruimte te maken voor nieuwe groei. Met zijn statige voorkomen gedurende een groot deel van het jaar is het een uitstekende [[solitair]]. Er zijn verschillende rassen in de handel: 'Rosea' heeft lichtroze pluimen, 'Pumila' is een dwergvorm die tot ongeveer 1.25 meter wordt. Een grotere soort (tot ongeveer 3.5 m hoog) is 'Sunningdale Silver' met dikke witte pluimen.

Enkele soorten ''Cortaderia'' gedragen zich als een [[w:invasie|invasie]]ve [[w:exoot|exoot]] in landen met een [[subtropisch]] klimaat. Dit geldt niet zozeer voor de ''Cortaderia selloana''. Vanwege de aanplant van vrijwel uitsluitend vrouwelijke planten vormt deze alleen plaatselijk een bedreiging. Anders is dat gesteld met ''Cortaderia jubata'' die zonder bestuiving ([[w:apomixie|apomictisch]]) zaden vormt en een enorme plaag aan het worden is. Één pluim telt tienduizenden zaden. Aan de Amerikaanse westkust verdringen ze onder andere [[zaailing]]enzaailingen van de grootste boom ter wereld: de [[mammoetboom../Mammoetboom|Mammoetboom]] of reuzensequoia. Dichterbij in Zuidoost-Turkije groeit ''Cortaderia jubata'' langs rivieroevers.