Sociale geschiedenis van de vroege middeleeuwen/Kloosterleven: verschil tussen versies

===CopiïstenKopiisten===

De copiïstkopiist had een zwaar leven, hij moest vaak in een koude ruimte werken en soms knielend. Het was geconcentreerd werk en het moest in stilte gebeuren. Hij liep het risico om blind te worden, een bochel te krijgen of pijn over zijn hele lichaam. Het was een vorm van [[w:ascese|ascese]], net als bidden en vasten. De monnik kon er zijn fantasie mee beteugelen. Het copierenkopiëren van een bijbel kostte een copiïst een jaar.

De [[w:Merovingische cursief|Merovingische cursief]] kon nog in één pennenstreek geschreven worden maar de [[w:Karolingische minuskel|Karolingische minuskel]] moest [[w:Kalligrafie|gekalligrafeerd]] worden, hetgeen meer werk betekende voor de copiïstkopiist. De copiïstHij schreef eerst met een gekloofd riet en in de [[w:Karolingen|Karolingische]] tijd met een vogelveer.

Aan het einde van de oudheid maakte de [[w:papyrus|papyrus]]rol plaats voor het vlakke [[w:perkament|perkamenten]] vel. Men had nu geen twee handen meer nodig om de rol vast te houden. Men kon een blanco boek naast het te copierenkopiëren boek leggen, met een hand vrij om in het blanco boek schrijven. De papyrusrollen werden meestal nog hardop voorgelezen maar in de Karolingische tijd werd het 'stil' lezen gangbaar. Daardoor werd een innerlijke dialoog met de tekst mogelijk.

Perkament werd gemaakt van schapenhuiden. Om [[w:Marcus Tullius Cicero|Cicero]] of [[w:Senega|Senega]] te kopierenkopiëren was er een hele kudde schapen nodig. Behalve copiïstenkopiisten waren er voor de vervaardiging van een boek nog correctoren, rubricatoren, schilders, verluchters en inbinders nodig. Hoewel het copierenkopiëren van een boek oorspronkelijk als een [[w:meditatie|meditatieve]] bezigheid werd gezien en de boeken eenvoudig waren, werden ze later kostbaar en versierd met goud en edelstenen.