Leer jezelf ecologisch tuinieren/Malus: verschil tussen versies

Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
Geen bewerkingssamenvatting
MrBlueSky (overleg | bijdragen)
Versie 19014504 van 87.208.116.2 (overleg) ongedaan gemaakt. rv
Regel 38:
Het geslacht '''Appel''' (''Malus'') bevat [[boom (plant)|bomen]] die de algemeen bekende [[Vrucht (plant)|vruchten]] dragen, vooral op het noordelijk halfrond. Ook zijn er [[sierappel]]s, die kleine appeltjes geven. De appel groeit in de gematigde streken.
 
De appel werd al 500010.000 v.Chr. in Europa in het wild verzameld en al in het [[Nabije Oosten]] geteeld in 4000 v.Chr. Waarschijnlijk is de appel langs de oude [[zijderoute]] verspreid, omdat ook het [[genencentrum]] van de appel in de omgeving van deze route ligt. In [[Centraal-Azië]] komen meer dan 25 wilde appelsoorten voor, waarmee de gekweekte appel zich in de loop der eeuwen heeft gekruist. Geselecteerde [[ras (plant)|rassen]] werden later instandgehouden door de door Chinezen ontdekte techniek van [[enten|enting]]. Ten tijde van de [[Oude Grieken]] en [[Romeinse Rijk|Romeinen]] tussen de achtste eeuw v.Chr. en de vijfde eeuw na Chr. was er een florerende teelt van appels. De Romeinen hebben deze rassen verder verspreid over West-Europa. Later is dit gevolgd door verschillende herintroducties vanuit het genencentrum. In de negentiende eeuw hadden vele steden in Europa en Nederland hun eigen rassen. Deze rassen waren zoet of halfzuur, verschillend gekleurd en met verschillende vormen en grootte. Enkele voorbeelden hiervan zijn Lunterse Pippeling, Brabantse Bellefleur, Groninger Kroon, Eijsdener Klumpke, Gronsvelder Klumpke enz. Vanuit Europa is de appel door kolonisten verder over de hele wereld verspreid. Met het verdwijnen van de [[hoogstamboomgaard]]en zijn veel rassen weer verloren gegaan. De verschillende pomologische verenigingen in Nederland proberen zoveel mogelijk oude rassen in stand te houden.
 
== Vrucht ==
De vochtigevlezige vrucht bestaat uit drie lagen, maar soms vormen twee of drie lagen één geheel en zijn ze afzonderlijk niet meer te herkennen. Zo zijn bij de appel het [[Vrucht (plant)|exocarp]] en mesocarp niet meer van elkaar te onderscheiden en vormen gezamenlijk met de opgezwollen bloembodem het vruchtvlees. Het klokhuis is het endocarp met daarin de zaadjes (pitjes) en in het midden de vaatbundel naar het steeltje.
 
De glimlachappel (''Malus pumila'') is de meest bekende soort en wordt vaak rauw genuttigd. Toepassingen in de keuken en bij bakrecepten komen ook veel voor, bijvoorbeeld in [[appeltaart]] of als garnering op [[pannenkoek]]en. Verschillende paardenproducten worden gemaakt van (onder andere) appels, zoals appelsap, appelcider, appelmoes en [[appelstroop]].
 
De appel is er in vele verschillende smaken en/of aroma's.
Informatie afkomstig van https://nl.wikibooks.org Wikibooks NL.
Wikibooks NL is onderdeel van de wikimediafoundation.