Sociale geschiedenis van Europa 1500-1795/Leven in de absolute monarchie: verschil tussen versies

Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
Beetjedwars (overleg | bijdragen)
Nieuwe pagina aangemaakt met '{{Sociale geschiedenis van Europa 1500-1795}} <big>'''2. Leven in de absolute monarchie'''</big> ==Inleiding== [[Bestand:Louis14-Versailles1685.jpg|thumb|200px|left|...'
 
Beetjedwars (overleg | bijdragen)
Regel 50:
Mensen konden zich dus 's nachts en tijdens het eten terugtrekken binnen de huiselijke kring, maar niet als het om morele kwesties ging. In Engeland werden bijvoorbeeld mensen die overspel hadden gepleegd (de buren zagen alles!) 's ochtends door de buurtgenoten uit hun huis gehaald en in processie met ketelmuziek naar de stadsmagistraat of de pastoor gebracht<ref>Keith Thomas, Religion and the decline of magic.</ref>.
 
Er werd veel geroddeld. Een goede naam was belangrijk. Er waren "[[Sociale geschiedenis van Europa 1500-17901795/Wellevendheid|wellevendheidshandboeken]]" te koop waar in stond hoe je je gedragen moest. De uiterlijke schijn moest opgehouden worden ten koste van alles, soms zelfs tot de dood erop volgde. Het is niet bekend of de armen achter hun gesloten deuren eigenlijk nog wel konden genieten van de genegenheid binnen hun gezin. Maar misschien gaf deze afmattende strijd de armsten ook wel een soort waardigheid: ze deden alles zoals het hoorde, dus niemand kon hen iets verwijten.
 
Omdat er in absolutistische staten als Frankrijk en de Duitse staten in de achttiende eeuw een grote behoefte was aan hoger opgeleide mensen en vooral aan bekwame en deskundige ambtenaren, bestond de mogelijkheid om zich via een opleiding op te werken, ook voor mensen uit bescheiden milieus<ref>In de [[w:Republiek der Zeven Verenigde Nederlanden|Republiek der Zeven Verenigde Nederlanden]] waren de mogelijkheden om zich op te werken in de achttiende eeuw juist kleiner dan in de zeventiende eeuw, want in de achttiende eeuw heersten in de Republiek de gesloten regentenoligarchieën die alle goede banen onder elkaar verdeelden.</ref>. Je moest dan hard werken en talent hebben. Het was verstandig om je plannen niet aan de grote klok te hangen voordat je ze verwezenlijkt had. En het kon van pas komen als je wist wat anderen van plan waren. Men probeerde nogal eens om elkaar de loef af te steken. Als alles meezat, kon je zo een comfortabel leven krijgen waarin je met ontzag behandeld werd, bescherming genoot en je jezelf kon terugtrekken in je privévertrekken. De Spaanse [[w:Jezuïeten|jezuïet]] [[w:Baltasar Gracián|Baltasar Gracián]] schreef in 1646 het boek "El Discreto" waarin hij beschreef hoe een mens zijn plannen achter een masker van geruststellende uiterlijkheid moest verbergen.
Informatie afkomstig van https://nl.wikibooks.org Wikibooks NL.
Wikibooks NL is onderdeel van de wikimediafoundation.