Sociale geschiedenis van Europa 1500-1795/Het kind: verschil tussen versies
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
Regel 88:
De kerk en de staat begonnen zich zorgen te maken. Misschien dat kinderen die met zoveel liefde waren opgevoed zich thuis wel op hun gemak voelden, en misschien zouden ze later hun echtgenotes en kinderen ook wel met liefde en tederheid behandelen, maar waren ze ook voorbereid op een samenleving die steeds individualistischer en rationeler werd? Daarom vaardigde de staat al rond 1550 een aantal wettelijke bepalingen uit die, hoewel ze niet veel werden toegepast, toch een eerste poging waren om het kind te beschermen. Ook het kind werd nu als individu gezien in de Europese samenleving.
In de loop van de zeventiende eeuw ontstond er een [[w:repressie|repressieve]] stroming die zich keerde tegen de liefdevolle opvoeding van het kind door de ouders. De kerk en de staat gingen de kinderen opvoeden. De jongens in de internaten van de [[w:college|colleges]] en de meisjes in de kloosterpensionaten. Op die manier kregen de kerk en de staat overigens ook meer controle over de samenleving. En de ouders waren het daar al snel mee eens, want ook zij vonden dat sommige oerinstincten van het kind onderdrukt moesten worden. En zij begrepen ook wel dat als zij het kind thuis opvoedden, het nooit meer kon leren dan wat zij wisten. Zij wilden dat het kind een goede plaats in de maatschappij zou vinden dus dat het goed voorbereid moest zijn.
Na circa 1700 (onder andere onder de invloed van [[w:Jean-Jacques Rousseau|Jean-Jacques Rousseau]]) wilden de ouders weer meer betrokken zijn bij de opvoeding van hun kinderen en stuurden zij ze als extern naar de colleges. De kinderen kregen dan thuis bijles van een privéleraar.
| |||