Heraclitus over de natuur/De strijd, het zich afzonderende, het sturende en de rechtvaardigheid: verschil tussen versies

Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
Dmfcasimiri (overleg | bijdragen)
wiu2 verwijderd
Dmfcasimiri (overleg | bijdragen)
Regel 10:
Heraclitus presenteert de ontstaansgeschiedenis van deze staat, waarin goden en mensen worden geboren en geeft aldus ook een [[w:theogonie|theogonie]], ofwel een beschrijving over de geboorte van de goden. Zij worden namelijk, evenals de mensen die onder te verdelen zijn in slaven en vrije mensen, geboren uit ''Polemos'' (oorlog), die dus hun vader is en hen binnen het staatsbestel regeert. ''Polemos'' krijgt dus ook de titel van koning (42). De staat wordt bestuurt met behulp van donder en bliksem als attributen (43). Mensen die sterven in de strijd staan aan de zijde van deze gemeenschappelijke vader (44) en worden daardoor geëerd en beloond (44 en 45). Zij hebben immers, in tegenstelling tot degenen die sterven door zieken, een meer zuivere ziel (46). Het gehele bestaan, dat gekenmerkt wordt door strijd, is voor de god rechtvaardig, maar voor de mensen soms onrechtvaardig (47). De god is daarin redelijk. Want oorlog en twist is rechtvaardig, behoorlijk en noodzakelijk en verbindt allen (48). Deze rechtvaardigheid zou echter voor de mensen niet bekend zijn, als er niet ook onrecht bestond (49), die voor de mensen, anders dan voor de god, bestaat. Een voorbeeld van onrechtvaardigheid was de daad van Homerus, die erom smeekte dat de noodzakelijke strijd uit goden en mensen mocht verdwijnen (51). Hij zou daarom bestraft moeten worden (50). Er is echter niet alleen sprake van strijd in eigenlijke zin, maar ook van strijdige dingen die goed bij elkaar afsteken, van elkaar verwijderd zijn en de schoonste harmonie vormen (52). Deze dingen vormen hechte verbindingen en eenheden uit een veelheid (53). Dit alles vormt een harmonie die weliswaar niet voor de zintuigen toegankelijk is (54), maar wel degelijk een samenvoeging uitmaakt waarvan de mensen geen weet hebben (55). Deze samenvoeging uit wat van elkaar verwijderd is komt overeen met een onordelijke hoop dingen die zomaar en zonder ordelijk plan zijn uitgestort (56).
==Fragmenten hierover==
42. Oorlog is van alles de vader, maar ook van alles de koning, en die hier heeft hij goden laten zijzijn, maar die daar mensen, die heeft hij tot slaven gemaakt, maar deze tot vrijen.
 
43. Bij dit alles hier is bliksem en donder sturende.
Regel 43:
 
56. Wat lukraak is uitgestort: de schoonste fraaie ordening.
 
==Noot==
 
Informatie afkomstig van https://nl.wikibooks.org Wikibooks NL.
Wikibooks NL is onderdeel van de wikimediafoundation.