Sociale geschiedenis van Europa 1500-1795/Het kind: verschil tussen versies

De mens wilde steeds meer zijn eigen leven gaan leiden en niet alleen maar dienen als voortbrenger van nageslacht voor zijn familie. Het leven was maar kort en hij moest er zoveel mogelijk van profiteren. Het individuele lichaam begon zich in de zeventiende en achttiende eeuw (symbolisch) los te scheuren van het grote lichaam van zijn geslacht. Het idee van de cirkelgang van het leven werd geleidelijk aan vervangen door een meer lineair en fragmentarisch idee over het leven. Daarmee kwam er een nieuw gevoel voor het kind. Dat begon bij de welgestelde klassen en daarna bij de minder welgestelden. En het begon in de steden en daarna op het platteland. Het was een langdurig proces met vele terugslagen. De ouders begonnen in de zestiende en zeventiende eeuw en vooral in de achttiende eeuw meer gevoel voor hun kind te krijgen. Ze voelden liefde voor het kind om het kind zelf in plaats van om zijn rol in het voortbestaan van de familie. Die ontwikkeling verliep niet overal in een rechte lijn. Ze werd bijvoorbeeld in de zeventiende eeuw in Frankrijk afgeremd.▼