Alchemie/Alchemie in de renaissance: verschil tussen versies

{{Alchemie}}

De termen ''chemie'' en ''alchemie'' werden in de '''renaissance''' als synoniemen gebruikt en de verschillen tussen alchemie, chemie en metallurgie waren niet zo helder afgebakend als in de huidige tijd. In de praktijk waren er belangrijke overlappingen en de beoefenaars proberen in te delen in ''magiërs'' (alchemisten), ''wetenschappers'' (apothekers) en ''ambachtslieden'' (metallurgen) is eigenlijk anachronistisch.

 

De belangrijkste naam in deze periode is Aureolus Philippus [[w:Paracelsus|Paracelsus]] (Theophrastus Bombastus von Hohenheim, 1493-1541), die de alchemie in een nieuwe vorm heeft gegoten. Hij wees een deel van het occultisme af dat door de jaren heen was verzameld en bevorderde het gebruik van waarnemingen en experimenten om de kennis over het menselijk lichaam te vergroten. Paracelsus was ook een pionier in het gebruik van chemicaliën en mineralen in de geneeskunde. Hij voegde aan de klassieke 4 elementen-theorie het ''tria prima'' van mercurium, sulfer en zout toe en maakte zijn eigen hybride vorm van alchemie en wetenschap die [[w:iatrochemie|iatrochemie]] ''(chemie van de arts)'' werd genoemd. Ziekte en gezondheid van het lichaam waren volgens hem afhankelijk van de harmonie tussen de mens (de [[Westerse astrologie/Microkosmos en macrokosmos|microkosmos]]) en de natuur (de [[Westerse astrologie/Microkosmos en macrokosmos|macrokosmos]]).