Tarot/Introductie: verschil tussen versies
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
Geen bewerkingssamenvatting |
publicatiedatum Gargantua et Pantagruel |
||
Regel 4:
De '''Tarot''' (eerst bekend als '''tarocchi,''' ook '''tarock''' en soortgelijke namen), is een kaartspel van achtenzeventig kaarten, dat vanaf het midden van de vijftiende eeuw in verschillende delen van Europa werd gespeeld. In Italië bijvoorbeeld als ''Tarocchini'' en in Frankrijk als [[Franse tarot]]. Het heeft vier kleuren (In het gewone kaartspel zijn de 'kleuren': harten, schoppen, klaveren en ruiten). In de tarot zijn dat respectievelijk: Bekers, Zwaarden, Staven en Munten) die overeenkomen met de vier kleuren van het moderne 52-kaarten spel, hoewel de symbolen van de troeven en het aantal hofkaarten verschillen. Het onderscheidt zich in het bijzonder door een afzonderlijke troef die bekend staat als de Nar of [[Tarot/De Grote Arcana|de Dwaas]] die in sommige versies van het spel als hoogste troef kan worden uitgespeeld.
Rabelais geeft ''<span style='color: Blue'>tarau</span>'' als de naam van een van de spellen gespeeld door Gargantua in zijn ''<span style='color: Blue'>Gargantua en Pantagruel</span>'' uit <span style='color: Blue'>1534</span>. Dit is waarschijnlijk de eerste vermelding van de Franse vorm van de naam. Tarotkaarten worden in een groot deel van Europa gebruikt als een vorm van kaartspel, dus gewoon als amusement. In Engelstalige landen zijn deze soort spellen grotendeels onbekend. Tarotkaarten worden daar hoofdzakelijk gebruikt voor waarzeggerij en andere esoterische toepassingen.
Occultisten noemen de troeven (samen met de Nar) "de [[Tarot/De Grote Arcana|grote Arcana]]", terwijl de tien genummerde kaarten en de hofkaarten van elke kleur "de [[Tarot/De Kleine Arcana|kleine Arcana]]" worden genoemd. De kaarten worden door sommige occulte schrijvers teruggevoerd op het oude Egypte of de Kabbala maar voor deze oorsprong is geen enkel bewijs voorhanden zodat het speculatie blijft. Evenmin kan worden bewezen dat vóór de 18e eeuw tarot reeds voor voorspelling werd gebruikt, al lijkt het wel waarschijnlijk dat de sterk aansprekende taferelen daartoe moeten hebben geïnspireerd.
| |||