Engelse literatuur/Oudengels: verschil tussen versies

{{Engelse literatuur}}

De eerste in Oudengels opgeschreven teksten verschenen in de middeleeuwen. De oudste ons overgeleverde tekst is [[w:Junius-manuscript|Cædmon's Hymn]]. In de vroege Britse cultuur was de mondelinge traditie nog zeer sterk en de meeste werken werden geschreven om opgevoerd te worden. [[w:Epiek|Epische gedichten]] waren dus heel populair en vele ervan, [[w:Beowulf (gedicht)|Beowulf]] inbegrepen, zijn tot op heden bewaard in het rijke corpus van de Angelsaksische literatuur, nauw verwant aan de Noorse en vooral IJslandse literatuur. Heel wat van de Angelsaksische verzen in de voorhanden [[w:handschrift (document)|manuscripten]] zijn waarschijnlijk een "mildere" adaptatie van oudere Viking- en Germaanse oorlogsverzen van het Europese vasteland. Toen deze poëzie Engeland bereikte, gebeurde dat nog steeds door middel van mondelinge overlevering, van generatie op generatie. Het uitbundig gebruik van [[Woordenboek literatuur#A|alliteratie]] en herhalen van medeklinkers was een techniek, bedoeld om de verzen beter te memoriseren. Deze rijmen zijn een kenmerk van [[w:Germaanse talen|Germaanse talen]] en onderscheiden zich van het in [[w:Romaanse talen|Romaanse talen]] gebruikelijke [[Woordenboek literatuur#E|eindrijm]] en benadrukken van klinkers.