Alchemie/Middeleeuwse alchemie: verschil tussen versies

{{Alchemie}}

In deze periode traden een aantal afwijkingen op van de door Augustinus beïnvloede beginselen van de vroeg christelijke denkers. [[Filosofisch woordenboek#A|Anselmus van Canterbury]] (1033-1109) was een benedictijn die stelde dat geloof de rede moest voorafgaan, maar gaf tevens aan dat ze compatibel waren. Op die manier stimuleerde hij het rationalisme binnen een christelijke context. Er volgde een ware filosofische explosie. [Filosofisch woordenboek#A|Petrus Abaelardus]] volgde Anselmus' werk en legde zo de basis voor de studie van Aristoteles, nog voor de eerste werken van Aristoteles het westen bereikten. Zijn belangrijkste invloed op de alchemie was zijn stelling dat [[Plato/Ideeënleer|Platoonse ideeën]] (nu [[Filosofisch woordenboek#U|universalia]] genoemd) geen apart bestaan buiten het bewustzijn hadden.

[[Filosofisch woordenboek#M|Albertus Magnus]] (1193-1280) en [[Filosofisch woordenboek#A|Thomas van Aquino]] (1225-1274) waren beiden Dominicanen die Aristoteles bestudeerden. Beiden trachtten de verschillen tussen filosofie en christendom te verzoenen. Thomas deed ook een groot deel van het werk in de ontwikkeling van de wetenschappelijke methode.