Basisstructuur van de kosmos/De snaartheorie: verschil tussen versies
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
Geen bewerkingssamenvatting |
Geen bewerkingssamenvatting |
||
Regel 1:
De '''supersnaartheorie''', '''stringtheorie''' of kortweg '''snaartheorie''' is een sinds de jaren '70 van de 20e eeuw in staat van ontwikkeling zijnde theorie die ervan uitgaat dat alle materie op het meest fundamentele niveau bestaat uit trillende "snaren", die zo klein zijn (om precies te zijn, ongeveer ter grootte van de [[w:Plancklengte|Plancklengte]]) dat het rechtstreeks waarnemen ervan gelijk staat aan het lezen van een boek of van de tekst op een beeldscherm op een afstand van 100 lichtjaar. Het is dus uiterst onwaarschijnlijk dat deze snaren ooit rechtstreeks zullen worden waargenomen en in dit opzicht is de theorie dan ook volledig speculatief. Het is anderzijds ook zo dat er tot nu toe niets is ontdekt dat in tegenspraak met deze theorie is en dat ze verder uiterst geschikt blijkt om voor diverse onopgeloste problemen een oplossing te vinden.
==Achtergrond==
Regel 37:
(...)
Op het eerste gezicht lijkt dit dus een fatale onvolkomendheid in de snaartheorie. Het probleem is echter in 1995 al grotendeels opgelost door de wiskundige Edward Witten, die allerlei vergelijkingen uit de vijf afzonderlijke theorieën zodanig wist te combineren dat ze konden worden herleid tot een onderliggende basistheorie die nu bekend staat als de '''M-theorie'''. Over deze niewue theorie - die dus in feite niets anders is dan een verder uitwerkign van de snaartheorie - gaat het volgende hoofdstuk.
{{sub}}
| |||