Leer jezelf ecologisch tuinieren/De siertuin: verschil tussen versies

Een takkenwal is een natuurlijke afscheiding vergelijkbaar met een hek of zelfs 'muur' die wordt gevormd uit dode takken of levende (hagen en ook een aantal bomen is geschikt) of een combinatie daarvan. Bij oude boerderijen vinden we nog vaak lang geleden gevormde wallen (en rillen) langs sloten, ook werden ze veel tussen twee sloten geplaatst om er het seizenseizoen erop wanneer de bodem door het organische materiaal gevoed was loofhout te planten voor brandhout. De meeste van deze oude hakhoutwallen zijn in de loop der jaren door ruilverkavelingen, doch enkele worden nog door vrijwilligers onderhouden. Zulke wallen kunnen langgerekt en recht zijn zoals bij het afscheiden van weilanden, of in een vorm zoals een cirkel in een bostuin of gebruikt als 'hekwerk' om dieren binnen te houden, doch ook meer kunstzinnige en in hoogten verschillende vormen zullen te vinden zijn. <br />

Van hakhoutbossen kunnen rillen worden gelegd, zoals aan de zuid-zijde in het Amsterdamse Sarphatipark waar een 'educatief natuurpad' is aangelegd, gecombineerd met een houtsnipper-pad (snoeiresten afkomstig van het onderhoud uit de buurt zijn door het stadsdeel aangeleverd) en allerlei bosplanten, geïnspireerd door leraar [[w:Eli Heimans|Eli http://nl.wikipedia.org/wiki/Eli_HeimansHeimans]], die een belangrijke bijdrage aan de popularisering van de natuurstudie en samen met Jac.P. Thijsse de basis legde voor de natuurbescherming in Nederland. Met name langs de bedden van waters zoals vijvers worden rillen van oude takken zeer gewaardeerd door de bewoners van het water, die zich ertussen kunnen voeden met de aanwezige insecten. Het volgende seizoen zullen nog slechts organische resten van het meeste materiaal van de ril te vinden zijn en kan er nieuw materiaal aan worden toegevoegd en de oorspronkelijke ril verbreden of verhogen.