Onderwijstechnologie/ICT en afstandsonderwijs in het Vlaamse onderwijs: verschil tussen versies

 

 

Het Simon & Odil concept is een project vanuit de vzw 4 Kids dewelke tracht een gebrek aan communicatie tussen langdurig zieke kinderen en hun omgeving op te vangen door het aanwenden van innovatieve en interactieve middelen. Het hart van “Simon & Odil” is een interactieve website voor langdurig of chronisch zieke kinderen.

Het project is een idee van Christian Salez, één van de oprichters van de vzw 4 Kids. Voorts wordt Simon & Odil ook gesteund door verscheidende, al dan niet commerciële partners, zoals vb. de Koning Boudewijnstichting, alsook door vele vrijwilligers.

*'''Amusement:''' op de website kan men verschillende spelletjes spelen, interactieve puzzels oplossen, grappige verhalen lezen over Simon & Odil, links naar andere leuke sites terugvinden, enz.

 

Bednet wil het onderwijsproces van langdurig zieke kinderen ondersteunen, door hen via internet synchroon lessen te laten volgen, die gegeven

worden in de thuisschool; zie onder

 

Telenet lanceerde My Zone, in samenwerking met Simon & Odil en Fujitsu Siemens, het interactieve platform voor langdurig zieke kinderen. Het doel van dit initiatief is het verbeteren van de levenskwaliteit van langdurige zieke kinderen die voor een korte of langere periode in het ziekenhuis verblijven. Via het My Zone project worden laptops en draadloos internet ter beschikking gesteld. Kinderen kunnen zo hun sociaal leven onderhouden door met vrienden of familie te chatten.

 

In het kader van het onderzoeksproject met als titel ‘ASCIT – Again at my School by fostering Communication through Interactive Technologies for long term sick children’ hebben enkele universiteiten, instellingen, organisaties en bedrijven de handen in elkaar geslagen. Bedoeling is om een systeem te ontwikkelen dat het leerproces ondersteunt van langdurig zieke kinderen. Hierbij zal vooral gefocust worden op de communicatie tussen het zieke kind (dat zich thuis of in het ziekenhuis bevindt) en de eigen klas/leeromgeving (leerkracht, medeleerlingen, vriendjes). Het slotevent vond plaats op 16/1/2008.

 

In 2002 werd de Belgische VZW Anty Foundation opgericht. Dit is een organisatie die zich inzet om de levensomstandigheden van kwetsbare (zieke) kinderen te verbeteren. Zo organiseren ze o.a. diverse activiteiten en evenementen, zowel op lokaal, regionaal, federaal, Europees als internationaal niveau. Bij de diverse evenementen worden telkens zowel de kinderen als hun families betrokken. Op deze manier kunnen de kinderen genieten van een uitzonderlijke ervaring te midden van een heel sociaal gebeuren, weg van hun dagelijks isolement.

 

Via een “Knuffel de dag”-actie wil Anty Foundation dan ook 2000 van deze unieke poppen van de knuffelrobot aan kinderen over verschillende ziekenhuizen, stichtingen en non-profit organisaties schenken. Elke vrijwilliger die een pluche versie van de knuffelrobot aan een kind wil schenken, kan hiervoor 30 euro schenken aan Anty Foundation via hun webiste.

 

Jonge Kamera stelt in een aantal kinderziekenhuizen gratis videofoontoestellen ter beschikking waarmee zieke kinderen contact kunnen opnemen met hun familie, vrienden of klasgenoten thuis. De technologie is heel eenvoudig, en maakt gebruik van een gewone telefoonlijn.

 

Hotel de Cuberdonske is een samenwerking tussen de Cliniclows en het My Zone-platform van Telenet voor zieke kinderen. Het is een online aanbod waarbij zieke kinderen kunnen surfen naar een speciaal ontwikkelde website waarop ze kunnen “webkammen” met een echte cliniclown. Het doel van dit project is om de kinderen, naast de “normale” bezoeken van de cliniclowns aan het ziekenhuis, nog een extra afleiding te bieden wanneer ze zich vervelen of eenzaam voelen. Ze hoeven zich dan eenvoudigweg in te loggen op de site van Hotel de Cuberdonske en kunnen een webcam-gesprek met een clown tot stand brengen. Ze kunnen vervolgens genieten van echte staaltjes van hoogstaand improvisatietheater!

Op de site worden tevens ook nog andere applicaties aangeboden zoals “Mijn Clownsfoto’s”, “Hotel TV” en een Hoteldagboek.