Wikibooks

Nederlands/Grammatica/Persoonlijke voornaamwoorden/U: verschil tussen versies

Interactief door geschiedenis bladeren
← Vorige wijzigingVolgende wijziging →
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
VisueelWikitekst
k Titel van U (persoonlijk voornaamwoord) gewijzigd in U (voornaamwoord): N.a.v. de discussie over artikels Ik en Jullie verdient het deze aanduiding de voorkeur.
MaEr (overleg | bijdragen)
0 bewerkingen
k formaat: vet => cursief; +links
Regel 2:
 
Oorspronkelijk (in het [[Middelnederlands]]) was ''[[du]]'' het enkelvoud en ''ghi'' (''gij'') het meervoud en de beleefde vorm.
Toen ''du'' steeds minder werd gebruikt en ''gij'' en ''jij'' steeds vaker, ontstond er een behoefte aan een nieuwe [[Beleefdheid|beleefde]] aanspreekvorm.
Zo ontstond er in de briefstijl van de [[17e eeuw]] de vorm ''Uwe Edelheit'', vaak afgekort tot ''Uwe Edt'', ''Uw(e) Ed.'', ''U Ed.'' en ''U E.''.
De vorm ''U E.'' werd in de [[18e eeuw|18e]] en [[19e eeuw]] vaak gebruikt (in deftige kringen).
Regel 8:
Dit geschiedde ook onder invloed van ''u'', de [[Object (taalkunde)|objectsvorm]] van ''gij''. <ref name="schönfeld">A. van Loey, ''Schönfeld's Historische Grammatica van het Nederlands'', achtste druk, Zutphen 1970; p. 139-140, hoofdstuk 114c</ref>
 
In tegenstelling tot andere persoonlijk voornaamwoorden zijn het [[Meervoud (taal)|meervoud]] en de [[object (taalkunde)|objectsvorm]] eveneens '''u'''. Enkel het [[bezittelijk voornaamwoord]] is '''uw'''.
 
==Gebruik==
In het Nederlands drukt men over het algemeen respect, eerbied of afstand uit door de beleefdheidsvorm te gebruiken. Over het algemeen wordt het als [[Beleefdheid|onbeleefd]] aangevoeld als men een vreemde tutoyeerd[[Tutoyeren|tutoyeert]]. Het gebruik van de beleefdheidsvorm is in de meeste gevallen wederzijds, maar dat hoeft niet. In dat geval wordt een verschil, al dan niet groot van aard, uitgedrukt. Een voorbeeld daarvan is een ouder iemand die een aanmerkelijk jongere persoon tutoyeerdtutoyeert, terwijl dat andersom niet zo is.
 
==Hoofdlettergebruik==
Voorheen werd '''u''', net als ''Sie'' in het [[Duits]], altijd met een hofdletter[[Kapitaal (hoofdletter)|hoofdletter]] geschreven. Thans is dit alleen gebruikelijk om een groote mate van respect en eerbied uit te drukken, vaak zelfs met een onderliggende nederigheid. Dit kan het geval zijn bij religieuze leiders, staatshoofden of [[God]]. Voor die laatste wordt ook vaak [[Gij]] gebruikt (met hoofdletter).
 
==Zie ook==
Informatie afkomstig van https://nl.wikibooks.org Wikibooks NL.
Wikibooks NL is onderdeel van de wikimediafoundation.