Filosofisch woordenboek/N: verschil tussen versies
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
Nieuwe pagina aangemaakt met '*'''Neoplatanisme''': Plotinius (205-270 na Christus) wordt gezien als grondlegger van deze stroming uit de Oudheid (3e-6e eeuw na Christus). De verschillen met Plato...' |
Geen bewerkingssamenvatting |
||
Regel 2:
*'''Neoplatonisme''' - Een filosofisch stelsel dat ontstaan is door samensmelting van de filosofie van [[Plato]], Aristoteles en de Stoa, plus elementen uit de oosterse, mystieke godsdiensten. De belangrijkste vertegenwoordiger is de derde eeuwse filosoof Plotinus (ca. 204/205). Het neoplatonisme betekende het einde van de antieke filosofie. Het neoplatonisme nam het dualisme van Plato over met een superieure wereld van Ideeën en een ondergeschikte aardse wereld. Het zou met zijn driedeling God-Geest-Wereldziel, allen ontstaan uit 'Het Ene' (Idee), een grote invloed uitoefenen op de ontwikkeling van het christendom.
*'''Neosjamanisme''': betekent nieuw [[Religieus woordenboek/S#Sjamanisme|sjamanisme]].
*'''Nominalisme''' - Theologisch-filosofische stroming uit de tweede helft van de Middeleeuwen die het bestaan van universalia ontkent, in tegenstelling tot het [[Filosofisch woordenboek
*'''Noumenon''' - Grieks voor 'dat wat aan het verstand verschijnt' of 'door het verstand gedacht wordt', het tegengestelde van phainomenon, 'dat wat aan de zintuigen verschijnt'. Een begrip bijvoorbeeld waaraan geen voorwerp beantwoordt is een noumenon. Een 'waarde' is zoiets.
*'''Nous''' - Met ''Nous'' wordt bedoeld: de hoogste vorm van denken, een bijna "goddelijk" denken. Het is de soort intellectuele intuïtie die aan het werk is als je definities, concepten ineens begrijpt, plots 'ziet', als bij een goddelijke ingeving. Dit in contrast met de andere vorm van denken, dianoa genoemd, waarbij je stap voor stap een redenering opbouwt naar een conclusie.
| |||