Klassieke Mechanica/Elementaire dynamica: verschil tussen versies

Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
Huibc (overleg | bijdragen)
Regel 103:
 
[[afbeelding:newton2blokken.png|right|2 blokken met wrijving]]
Men mag dit probeempje niet te eenvoudig benaderen. Als aan het onderste blok getrokken wordt, zal het bovenste willen meebewegen naar rechts. Daardoor komt er een spanning in het touw. Daar het touw schuin gespannen is wordt het bovenste blok lichtjes opgetild. Het druk dus niet meer met zijn volle gewicht op het onderste blok. In welke mate het opgetild wordt hangt af van de spanning in het touw, die afhangt van de wrijvingskracht, die afhangt van de druk tussen beide blokken, die weer afhangt ... van de spanning in het touw. Dit is geen cirkelredenering. Dat twee veranderlijken mekaar beïnvloeden is vrij frequent en stelt algebraischalgebraïsch geen probleem, zoals verder zal blijken.
 
- Over welke massa's moet men praten? Daar men de kracht tussen beide blokken nodig heeft en beide een verschillende versnelling hebben, moet men zeker beide blokken afzonderlijk beschouwen. Men tekent ze dan ook best ietwat uit elkaar.<br />
- Wat is de zin van de wrijving? Het bovenste blok moet door de wrijving naar rechts geduwd worden. Dus is de wrijving die daarop werkt zeker naar rechts gericht. De reactie hierop werkt op het onderste blok en is dan naar links gericht. Deze is als de vector -w<sub>1</sub> genoteerd. Welk vector van het actie-reactiekoppel men met een + en welke men met een - noteert, kan vrij gekozen worden. De + en - betekenen alleen dat men te maken heeft met twee even grote maar tegengesteld gerichte vectoren, wat typisch is voor een actie-reactiekoppel. Bij het opschrijven van de projecties wordt met dit min-teken uit de vectoriële notatie geen rekening gehouden. Dan kijkt men alleen naar de zin van de vector t.o.v. de projectierichting. Er blijft dat bij projectie op zelfdedezelfde assen, de projecties van actie en reactie een tegengesteld teken moeten hebben. Zie infra b.v. voor W<sub>1</sub>.
 
Na het vrijmaken en het invullen van alle krachten moet een figuur bekomen worden zoals hiernaast. Men kijgt dan voor de projecties op een klassiek xy-assenkruis:
 
Voor m<sub>1</sub>:
Regel 142:
 
De fout die bij dit soort problemen soms gemaakt wordt is dat men inziet dat de druk D<sub>2</sub> beïnvloed wordt door het gewicht van m<sub>1</sub>. Sommigen willen dat verrekenen door voor het gewicht van m<sub>2</sub> het gewicht van beide massa's te verrekenen. Dit soort beïnvloeden wordt echter '''verrekend via de verbindingskrachten''', hier D<sub>1</sub> en W<sub>1</sub>. Men moet '''de krachten bij hun aangrijpingspunt laten''' en nooit een kracht die op een bepaalde massa werkt opschrijven in de vergelijkingen van een andere massa.
 
 
==Derde voorbeeld==
Informatie afkomstig van https://nl.wikibooks.org Wikibooks NL.
Wikibooks NL is onderdeel van de wikimediafoundation.