Engelse literatuur/William Shakespeare (1564-1616): verschil tussen versies

Voortbouwend op vroege Elizabethaanse drama's zoals [[w:Gorboduc (toneelstuk)|Gorboduc]] van [[w:Thomas Sackville|Thomas Sackville]] en [[w:Thomas Norton (jurist)|Thomas Norton]],<REF>Thomas Sackville en Thomas Norton maakten in Gorboduc (1561-62) als eersten in de Engelse toneelgeschiedenis gebruik van het blanke vers.</REF> en ''"The Spanish Tragedy"'' van Kyd - dat het materiaal leverde voor [[w:Hamlet|Hamlet]] - rijst de figuur op van Shakespeare als dichter en toneelschrijver. Hij ontbeerde de universitaire opvoeding die andere tijdgenoten van hem wel hadden genoten, maar dat belette hem niet om zijn talent te ontplooien. Hij schreef gemiddeld twee toneelstukken per jaar en dit gedurende 20 jaar, eerst komedies en historiestukken, daarna tragedies en ten slotte romances. Zijn drama'stragedies kenden veel succes, maar het zijn vooral de stukken die hij op rijpere leeftijd schreef die hem eeuwige literaire roem bezorgden: [[w:Hamlet|Hamlet]], [[w:Romeo and Juliet|Romeo and Juliet]], [[w:Othello (Shakespeare)|Othello]], [[w:King Lear|King Lear]], [[w:Macbeth (tragedie)|Macbeth]], [[w:Antony and Cleopatra|Antony and Cleopatra]] en [[w:The Tempest|The Tempest]]. Shakespeare populariseerde ook het Engels [[WoordenboekShakespeares literatuur#Ssonnetten|sonnet]] dat verschilde van de klassieke Italiaanse sonnetvorm. Bij zijn dood in 1616 was slechts de helft van zijn stukken gedrukt. Het ging om 19 [[w:Bad quarto|quarto]]'s, piraatversies die vaak van bedenkelijke kwaliteit waren. Ongetwijfeld geprikkeld door deze gang van zaken besloten twee van zijn collega-acteurs in 1623 een verzameleditie uit te brengen met 36 van zijn toneelstukken. Deze uitgave, die de titel ''Comedies, Histories and Tragedies'' draagt, is gekend als de ''[[w:First Folio|First Folio]]''. Zonder dit initiatief zouden meesterwerken zoals Macbeth en The Tempest verloren zijn gegaan.