Chemie Centraal/Stoffen, structuur en binding: verschil tussen versies

Dit model konbleek niet worden gehoudenhoudbaar, omdat bleek dat atomen wel degelijk deelbaar waren. Dit werd ontdekt door Joseph John Thomson, die een eigen model opstelde.

Het atoommodel van Thomson zegt dat een atoom bestaat uit een bol met een positieve lading, die uniform over de bol verdeeld is. De elektronen zijn verdeeld over de bol, maar op zo'n manier dat ze zo ver mogelijk van elkaar staan. Thomson ontdekte dat bij verwarming van een stuk metaal elektronen vrij kwamen. Dit kon hij aantonen doordat hij een elektrische stroom had gemeten. Hiermee haalde hij het atoommodel van Dalton onderuit. Uit de ontdekking van negatieve lading, moest geconcludeerd worden dat er ook positieve leiding in het atoom moest zijn. Maar ook dit model bleek niet overeenkomstig de waarheidwerkelijkheid te zijn, wat werd aangetoond werd door Rutherford. Thomson kreeg toch de Nobelprijs voor Natuurkunde vanwege de ontdekking van elektronen.

Het model van Rutherford klopte uiteindelijk ook niet. Dit komtis omdat elektronen, die cirkelen rondom de kern cirkelen, hun (kinetische) energie omzetten in straling. Door het verlies van energie zal het elektron langzamer worden en terugvallen op de kern. Een atoom is dus niet stabiel. We weten echter dat dit niet gebeurt, dus er moet een andere verklaring voor worden gevonden. Niels Bohr kwam met een verbetering van het model van Rutherford.

Volgens het atoommodel van Bohr houden de elektronen van een atoom zich op in een aantal ''schillen'' rondom de kern, dieen zenden daarin geen straling uit. De schillen hebben verschillende energieniveaus, ende elektronen in een verschillendschil hebben alle dezelfde energie die hoort bij het niveau van de schil. Hoe veerder de schil van de kern ligt, hoe hoger het energieniveau hebbenis. Elke schil kan een beperkt aantal elektronen bevatten. De elektronen van een stabiel atoom zitten in de schillen met de laagst mogelijke energieenergieniveaus.

Bijvoorbeeld,Zo heeft een natriumatoom heeft elf elektronen. In de stabiele toestand zitten er dus bij natrium 2 elektronen in de K-schil, 8 in de L-schil en het laatste elektron zit in de M-schil. Een bariumatoom heeft 56 elektronen. In de stabiele toestand zitten er bij barium 2 elektronen in de K-schil, 8 in de L-schil, 18 in de M-schil, 18 in de N-schil, 8 in de O-schil en 2 in de P-Schil.