Leer jezelf ecologisch tuinieren/Barbarea: verschil tussen versies

Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
barbarea, winterkers, barbarakruid, wintergroenten
 
Geen bewerkingssamenvatting
Regel 1:
<big>'''Barbarea'''</big><br />
Barbarea is een geslacht uit de koolfamilie (Brassicaceae) dat een 22 soorten omvat, het is inheems in de gematigde streken van het noordelijk halfrond. De meeste soorten worden in Zuid-Europa en in Zuidwest-Azië gevonden.
<br />
Het zijn kleine, kruidachtige tweejarige of overblijvende planten. Ze groeien snel op en overwinteren als rozetten van donkergroen gelobd blad, waarboven zich in de lente dichte eindstandige trossen van gele bloemen met vier bloemblaadjes ontwikkelen.
Barbarea is een geslacht uit de koolfamilie (Brassicaceae) dat een 22 soorten omvat, het is inheems in de gematigde streken van het noordelijk halfrond. De meeste soorten worden in Zuid-Europa en in Zuidwest-Azië gevonden.<br />
Als in de winter verse groenten schaars zijn, bieden de verse blaadjes van Barbarakruid een bron van vitamine C.
Het zijn kleine, kruidachtige tweejarige of overblijvende planten. Ze groeien snel op en overwinteren als rozetten van donkergroen gelobd blad, waarboven zich in de lente dichte eindstandige trossen van gele bloemen met vier bloemblaadjes ontwikkelen. <br />
Behalve een hoog gehalte aan Vit. C. bevat het kruid ook nog: karotenoiden, calcium, behoorlijk wat ijzer, magnesium, mangaan, mosterdolie (vandaar de scherpe smaak), Vitamine B1 en B2.
Als in de winter verse groenten schaars zijn, bieden de verse blaadjes van Barbarakruid een bron van vitamine C. <br />
De namen Barbarea en Barbarakruid stammen uit de vroege middeleeuwen, toen planten naar heiligen werden vernoemd. 'Herba Sanctae Barbarae' is genoemd naar de Heilige Barbara.
Behalve een hoog gehalte aan Vit. C. bevat het kruid ook nog: karotenoiden, calcium, behoorlijk wat ijzer, magnesium, mangaan, mosterdolie (vandaar de scherpe smaak), Vitamine B1 en B2.<br />
 
De namen Barbarea en Barbarakruid stammen uit de vroege middeleeuwen, toen planten naar heiligen werden vernoemd. 'Herba Sanctae Barbarae' is genoemd naar de Heilige Barbara.<br />
Soorten:
<br />
 
'''Soorten:'''<br />
Barbarea balcana
Barbarea bosniacabalcana<br />
Barbarea bracteosabosniaca<br />
Barbarea confertabracteosa<br />
Barbarea hongiiconferta<br />
Barbarea intermediahongii<br />
Barbarea lepuznicaintermedia<br />
Barbarea longirostrislepuznica<br />
Barbarea orthoceraslongirostris<br />
Barbarea rupicolaorthoceras<br />
Barbarea sicularupicola<br />
Barbarea strictasicula<br />
Barbarea taiwanianastricta<br />
Barbarea vernataiwaniana<br />
Barbarea vulgarisverna<br />
Barbarea vulgaris<br />
 
<br />
B. verna, ook bekend als vroeg barbarakruid, amerikaanse winterkers, wilde kers, aardkers, of landkers, B. praecox en Lepidium nativum, is een tweejarige kruidachtige plant die inheems is in Zuidwest-Europa. Hij komt bij ons adventief voor en wordt al sinds de 17de eeuw als bladgroente geteeld in Engeland. <br />
De verse bladeren zijn zeer rijk aan vitamine C en smaken scherp kruidig, net als waterkers of rucola. Landkers wordt gebruikt in salade, in sandwiches, in soep, of als een gekookte bladgroente. <br />
De plant wordt tot 60 cm hoog. De onderste bladeren hebben 6 tot 10 paar zijslippen. De bloemen zijn bleekgeel en ongeveer 1 cm groot. De hauwen worden 3 tot 7 cm lang, 1,5 tot 2 mm breed en hebben een 1 tot 2 mm lange stijl. Bloei: april tot juni. <br />
 
<br />
B. vulgaris, of gewoon barbarakruid, winterkers, steenkruid of moerasraket, is een tweejarige kruidachtige plant die inheems is in Europa, en van Turkije via de Kaukasus tot in China, in Zuid-Afrika, Noord-Amerika en Australië. Het gewoon Barbarakruid komt in Europa nog veel in de vrije natuur voor, hoewel het wel wordt beschermd.<br />
De verse blaadjes kunnen tot in de winter worden geoogst en zorgen met hun hoge gehalte aan vitaminen voor energie in de donkere tijd van het jaar.
De verse blaadjes kunnen tot in de winter worden geoogst en zorgen met hun hoge gehalte aan vitaminen voor energie in de donkere tijd van het jaar. <br />
De plant wordt tot 90 cm hoog. De gesteelde wortelbladen hebben aan beide kanten 2 tot 5 eivormig-langwerpige deelblaadjes en een groot rondachtig topblaadje. De bovenste stengelbladen zijn niet gesteeld, bochtig ingesneden en hebben geen of 1 paar zijslippen. De bloemen zijn geel en ongeveer 1 cm groot. <br />
De hauwen staan schuin omhoog en zijn 1½ tot 3 cm lang, 1,5 tot 2 mm breed en hebben een lange spitse snavel. Bloei: april tot juni. <br />
Barbarakruid gedijt het best in de halfschaduw en in vochtige, leemachtige, verstoorde grond. <br />
<br />
 
'''Teelt:'''<br />
Deze kers houdt net als waterkers van vocht, maar verdraagt staand vocht niet zo lang. Hij kan dus gemakkelijk geteeld worden in elke tuin in volle zon of halfschaduw, op een vochtige standplaats in niet te rijke grond. Op te droge grond gaat de smaak (te) scherp worden. <br />
Het zaad is te koop bij sommige zaadhuizen. Het is wel vaak niet duidelijk of het om verna of vulgaris gaat.
Zaaien vanaf half maart tot september rechtstreeks in volle grond. Plantafstand 20 x 20 m. Verdraagt vrij goed vorst, en kan zelfs onder een sneeuwlaag nog geoogst worden. Je kan het jonge blad oogsten, maar zorg dat je de groeipunt van de wortelrozet niet wegsnijdt, want dan sterft de plant af.<br />
Wanneer de plant in bloei komt, wordt de smaak van het blad eerder onaangenaam. <br />
Het kruid breidt zich zelf gemakkelijk uit op geschikte bodems.<br />
<br />
 
Lekker met andere winter-bladgroenten zoals winterpostelein en veldsla.<br />
Informatie afkomstig van https://nl.wikibooks.org Wikibooks NL.
Wikibooks NL is onderdeel van de wikimediafoundation.