Plato/Theaetetus: verschil tussen versies

In '''Theaetetus''' onderneemt Plato de taak om valse theorieën te ontmaskeren. In deze dialoog gaat hij ook dieper in op zijn [[Filosofisch woordenboek#/K|kennisleer]].

Theaetetus doet een tweede poging. Kennis, zegt hij nu, staat gelijk aan waarneming. Een bekende stelling die van [[Filosofisch woordenboek#/P|Protagoras]] komt. Socrates stelt dan voor om werkelijk te onderzoeken wat kennis is. In de loop van het gesprek ontlokt hij aan Theaetetus de bewering dat waarneming gelijk staat aan verschijning, en dat verschijningen heel erg variëren tussen dingen van dezelfde soort. Tezelfdertijd lukt het hem om Theaetetus te laten toegeven dat kennis altijd betrekking moet hebben op iets dat is, en ten tweede op iets dat zeker en onfeilbaar (waar) is.

Als volgende stap toont Socrates aan dat de voorwerpen die onze zintuigen ons 'doorgeven' veranderlijk zijn. Ze ''worden'', maar ''zijn'' niet. Dat is precies wat de filosoof [[Filosofisch woordenboek#/H|Heraclitus]] met zijn 'panta rei' ook al had gezegd. Maar als ieder zijn eigen opvatting heeft van kennis, omdat ieder op zijn eigen manier de dingen waarneemt, kunnen we nooit akkoord zijn over wat is. Immers: ik kan alleen zeggen: wat ik zie, is waar voor mij, maar dat kan een ander ook, waardoor kennis als waarneming niet onfeilbaar is. En zo, betoogt Socrates, kan ook niet beweerd worden dat de ene mens wijzer is dan de andere. Zei Protagoras immers niet 'De mens is de maat van alle dingen', en dus ook de maat van zijn eigen wijsheid?