Inleiding tot de westerse wijsbegeerte/Oudheid: verschil tussen versies

Anaximander was stad- en tijdgenoot van Thales. Zijn bekendste geschrift, waarvan niks bewaard gebleven is, droeg de titel „Over de natuur”. Het oerbeginsel en tevens de oorzaak van alle Zijn is voor hem het apeiron. Het is vaag en abstract gedefinieerd - zo vaag en abstract zelfs dat men zich kan afvragen hoe het nog kan dienen als verklaring voor de realiteit, maar het wordt beschreven als een "in zichzelf onbepaald en onbegrensd iets". Over de aarde stelde hij dat ze eerst vloeibaar was, dan naar vaste toestand is geëvolueerd en dat ook de levende wezens eerst in het water leefden en pas nadien op het land. Wat we hier zien, is een vorm van evolutionair denken dat meer dan 2 000 jaar later door Darwin in een wetenschappelijke theorie gegoten zou worden.