De eerste vermoedens van (incomplete) ringen rondom Neptunus ontstonden halverweeg de jaren '80. Deze vermoedens werden in 1989 door de Voyager 2 bevestigd. De buitenste ''Adams'' ring bestaat uit drie afzonderlijke bogen die de namen Liberty, Equality en Fraternity dragen. Onder invloed van de maan Galatea groeien deze bogen niet uit tot volledige ringen. Met de Voyager zijn ook dichter bij de planeet nog enkele ringen ontdekt. Al deze ringen zijn erg smal en vermoedelijk ontstaan na het inslaan van meteorieten op de manen. Er zijn in 2004 een vijftal ringen bekend die zich bevinden op afstanden tussen 41.900 en 62.900 km van het centrum van de planeet.
De langst bekende en tevens de grootste maan van Neptunus is [[Wikijunior:Zonnestelsel/Triton|Triton]], waarvan het bestaan al een maand na de ontdekking van de planeet (1846) werd bevestigd. Pas in 1949 werd door Gerard Kuiper de tweede maan [[Wikijunior:Zonnestelsel/Nereïde|Nereïde]] ontdekt. In totaal zijn er 13 manen rondom Neptunus bekend (2004). de planeet draait in 160 jaar een keer om de zon.
