Nederlands/Grammatica/Werkwoorden/Lijst van sterke en onregelmatige werkwoorden: verschil tussen versies
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
Geen bewerkingssamenvatting |
Geen bewerkingssamenvatting |
||
Regel 1:
Dit is een (onvolledige) lijst van Nederlandse werkwoorden waarvan de vervoeging afwijkt van de meest gebruikelijke wijze, nl. met de toevoeging van ''-de/
''Sterk'' wil hier zeggen dat de [[w:onvoltooid verleden tijd|onvoltooid verleden tijd]] een andere klinker krijgt in de stam (dit noemt met ook wel een [[w:ablaut|ablaut]]). Ook kan het zijn dat het voltooid deelwoord afwijkt qua verbuiging. In plaats van de gebruikelijke ''-t'' of ''-d'' eindigt het dan op bijvoorbeeld ''-en''. Ook andere veranderingen of een combinatie van afwijkingen kunnen maken dat het werkwoord tot de klasse van sterke werkwoorden behoort.
Men spreekt van een ''onregelmatig'' werkwoord als de onvoltooid tegenwoordige tijd een ander vervoegingspatroon volgt dan de zwakke werkwoorden of de regelmatige ablautvormen. Dit is het geval bij ''hebben, zijn, wezen, kunnen, zullen, mogen'' en ''willen''.
Regel 16:
==Meervoud==
Het meervoud van de verleden tijd wordt haast altijd gevormd door middel van het [[w:achtervoegsel|achtervoegsel]] ''-en'', soms (bij onregelmatig zwakke werkwoorden) ook ''-den''.
Staat er een enkele ''a'' in de verleden tijd, dan wordt de eindletter niet verdubbeld: ''kwam'', ''kwamen''. Een uitzondering daarop is echter ''hebben'': ''had'', ''had'''d'''en''.
==Meerdere vormen==
Sommige werkwoorden hebben zowel een volledig zwakke als een volledig sterke of onregelmatige
De werkwoorden met ''ij'' in de onbepaalde wijs ([[infinitief]]) hebben haast altijd dezelfde sterke verbuiging, zoals ''blijven'', ''bleef'', gebleven.
Sommige werkwoorden met ''ei'' in de infinitief hebben die verbuiging ook, waarschijnlijk door analogie.
==Lijst van sterke of onregelmatige werkwoorden==
Zwakke, regelmatige werkwoorden worden in deze lijst niet vermeld, tenzij er ook een sterke vervoeging is of het werkwoord ook in een andere betekenis bestaat. Wanneer een bepaalde vorm wel officieel erkend wordt, maar in de huidige standaardtaal vrijwel niet gangbaar is, is deze tussen haakjes gezet. Hetzelfde is gedaan voor (veelal zwakke) vormen die (nog) niet officieel erkend zijn, maar in de praktijk niettemin geregeld gebruikt worden.
:Het meervoud van de andere vormen is gelijk aan de gebruikelijke meervoudsvorming van een [[w:zelfstandig naamwoord|zelfstandig naamwoord]] (dus toevoeging van ''en''): ''bleef'' - ''bleven'', ''schrok'' - ''schrokken''.
:Staat er echter ''a'' in de verleden tijd, dan wordt de medeklinker daarachter niet verdubbeld: ''nam'' - ''namen''.
Regel 529 ⟶ 526:
|align=right|ver||zwinden |||||| verzwond || verzwonden |||||| Bet.: ''verdwijnen''<br >Archaïsch woord
|}
{{Appendix|2=
|