Klassieke Mechanica/Elementaire dynamica: verschil tussen versies

Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
Huibc (overleg | bijdragen)
Huibc (overleg | bijdragen)
Regel 31:
 
'''Derde Wet of actie-reactie wet'''<br />
:Krachten zijn interacties tussen twee voorwerpen. Als een eerste voorwerp een kracht uitoefent op een tweede, dan zal het tweede een even grote maar tegengestelde kracht uitoefenen op het eerste. Men noemt deze beide krachten een actie-reactiekoppel.
 
'''Belangrijke opmerking:''' de wetten van Newton en de andere wetten van de mechanica moeten worden uitgewerkt in een referentiesysteem zonder versnelling, dus ofwel in rust ofwel bewegend met constante snelheid. Men noemt dit een [[w:Inertiaalstyelsel|inertiaalstelsel]]. Een roterend systeem is geen inertiaalstelsel omdat bij een punt dat een cirkel beschrijft er minstens een normale versnelling hoort.
Regel 45:
==Vrijmaken van het voorwerp==
 
A. Wanneer men de wet van Newton wil toepassen, dan is de eerste vraag welke massa m men wil beschouwen. Men moet telkens zoeken naar krachten die werken '''op m''', op het voorwerp dat men wil bestuderen om de juiste kracht te kiezen uit elk actie-reactiepaarreactiekoppel. Om gemakkelijker een antwoord te vinden is het goede praktijk om '''het voorwerp los van zijn omgeving te tekenen'''. Dit is de eerste stap in het '''vrijmaken''' van het voorwerp.
Als er meerdere voorwerpen zijn, dan mag men die alleen samen nemen als:
* ze als één geheel met dezelfde versnelling bewegen;
Regel 64:
2. er is een contact tussen bol en kegel. De bol drukt op de kegel en de kegel houdt de bol omhoog. Deze laatste is de kracht op de bol. Men moet dus een kracht loodrecht op de kegel tekenen en omhoog. Dit moet de figuur leveren zoals hiernaast.
 
'''Opmerking''': de pijltjes, die de krachten voorstellen, worden getekend met hun begin of hun top op de plaatst waar de kracht aangrijpt. Dikwijls ziet men schetsen waarbij alle krachten vertrekkend vanuit het massacentrum getekend worden. Later, wanneer ook de rotatie ter sprake komt, zal men rekening moeten houden met het moment van de krachten. Om dat uit te rekenen moet men het aangrijpingspunt kennen. Een schets met alle krachten vanuit het massacentrum helpt dan niet. Liefst tekent men dus de krachten steeds waar ze aangrijpen. Dat helpt ook om niet te snel twee tegengestelde krachten als even groot te beschouwen, waar dat bv. niet het geval is omdat er bv. een versnellingscomponent in die richting is. Zie bv. het derde voorbeeld.
<br clear="all" />
 
Regel 89:
 
[[afbeelding:NewtonKogelE.png|left|bol op kegel: evolutie]]
Zij &alpha; de basishoek van de kegel, &omega; de hoeksnelheid van de kegel. Dan is &alpha; ook de hoek tussen '''S''' en '''a'''<sub>n</sub><br />
Zij l de lengte van het touw + de straal van de bol. Dan is de straal van de cirkel beschreven door het massacentrum van de bol gegeven door r = l.cos &alpha;<br />
De normale versnelling wordt dan: a<sub>n</sub> = r.&omega;<sup>2</sup><br />
Regel 166:
Trekt men beide leden van elkaar af dan bekomt men D:
:D = (m<sub>m</sub> - m<sub>p</sub>)(a + g)/2<br />
Voor een positief resultaat voor D, d.i. opdat D de onderstelde zin zou hebben, moet m<sub>m</sub> &gt; m<sub>p</sub>. Het is nogal evident dat, als het gewicht van het platform groter zou zijn dan het gewicht van de man, de man gewoon omhoog zal getrokken worden door het vallend platform.
 
=Impuls en Behoud van impuls=
Informatie afkomstig van https://nl.wikibooks.org Wikibooks NL.
Wikibooks NL is onderdeel van de wikimediafoundation.