Sociale geschiedenis van de vroege middeleeuwen/Kloosterleven: verschil tussen versies
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
k Wijzigingen door 213.125.65.10 hersteld tot de versie na de laatste wijziging door Aiko |
|||
Regel 4:
==Klooster==
Monniken leefden tamelijk afgezonderd van de andere mensen en ze leefden [[w:celibaat|celibatair]]. Men dacht dat zij konden bemiddelen tussen God en de mensen. Ze stichtten [[Sociale geschiedenis van de vroege Middeleeuwen/Ziekten#Pelgrimscentra|pelgrimscentra]], kloosters, kerken en [[Sociale geschiedenis van de vroege Middeleeuwen/
In het begin van de zesde eeuw werden de [[w:Regula Benedicti|kloosterregels]] van [[w:Benedictus van Nursia|Benedictus]] en [[w:Columbanus|Columbanus]] door de meeste kloosters geaccepteerd.
==Schenkelingen==
Veel ouders schonken een of meer van hun kinderen aan het klooster. Zij schonken daarmee datgene wat hen het liefst was aan God (hoewel er ook veel kinderen naar het klooster werden gestuurd om de erfenis niet over teveel kinderen te hoeven verdelen). Veel kloosters waren zodoende veranderd in opvanghuizen die vol zaten met deze 'schenkelingen' of [[w:Oblaat|'oblaten']]<
In de kloosters echter hield men rekening met de gevoelens van het kind. De kinderen waren weliswaar volgzaam bij het onderricht door de meester, maar ze mochten zeggen wat ze dachten. Maar als het kind puber werd, wisten de monniken ook niet meer wat ze moesten doen en grepen ze alsnog naar de stok.
|