Geschiedenis van de filosofie/Middeleeuwse filosofie: verschil tussen versies

Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
links
k stijl
Regel 1:
{{Filosofie}}
 
De '''Middeleeuwsemiddeleeuwse filosofie''' was sterk betrokken opbij de aard van God en de toepassing van Aristoteles' [[Filosofisch woordenboek/L|logica]] en denken inclusief allerlei aanvullingen hierop op elk gebied van het leven, iets dat beter bekend staat als de [[Filosofisch woordenboek/S|scholastiek]]. Vanaf ca. 1200 - de tijd waarin in West-Europa de eerste universiteiten ontstonden - werd de filosofie als discipline onderwezen, maar al eerder waren er belangrijke typisch middeleeuwse filosofen zoals [[w:Pierre Abélard|Pierre Abélard]].
 
De meest gezaghebbende tekst waar de scholastiek zich op baseerde was de Openbaring uit de Bijbel. Een steeds terugkerend streven in deze tijd was om, zo mogelijk door logica alleen, het bestaan van God te bewijzen. De bedoeling van deze oefening was volgens mediëvisten als [[w:Étienne Gilson|Étienne Gilson]] niet zozeer om het geloof in God te rechtvaardigen, aangezien dit naar het oordeel van het middeleeuwse christendom al vanzelfsprekend was, maar om de klassieke filosofie met haar niet-Bijbelse, heidense oorsprong binnen een christelijke context te integreren en te laten aanvaarden en aldus te verrijken.
Regel 51:
== Kritiek op de middeleeuwse filosofie ==
Vanaf de 16e en vooral de 17e eeuw verloor de scholastiek als filosofische methode veel terrein ten voordele van de methode van experimentele waarneming van de fysieke werkelijkheid. Met name de zaak [[w:Galileo Galilei|Galileo]] bracht de scholastiek in diskrediet. Het bracht Descartes ertoe om zijn ‘oude leermeesters’ in de filosofie en de leer van Aristoteles te bekritiseren. Descartes bedacht zijn beroemde [[w:cogito ergo sum|cogito]] en stelde een classificatie van de kennis voor, waarbij hij filosofie en wetenschappen vermengde in zijn [[w:les Principes de la philosophie|les Principes de la philosophie]] (1644)
De kritiek op de scholastiek bereikte zijnhaar hoogtepunt in de 19e eeuw, toen [[w:Auguste Comte|Auguste Comte]] zich in zijn filosofie van de [[Filosofisch woordenboek/M|metafysica]] afkeerde.
De filosofie van Aristoteles werd verworpen op grond van twee redenen:
# Het [[w:geocentrisme|geocentrisme]]
Regel 77:
 
=== Scholastieke filosofen ===
Pas midden dertiende eeuw waren de meeste teksten van Aristoteles en andere schrijvers en filosofen uit de oudheid vertaald naarin het Latijn vertaald, onder andere door [[w:Willem van Moerbeke|Willem van Moerbeke]]. Geïnspireerd door de neoplatoonse filosofie en later vooral door Aristoteles, onderwezen de academici aan de universiteiten de methode van de scholastiek. Onder hen was [[w:Thomas van Aquino|Thomas van Aquino]] de bekendste.
 
===== Vroege middeleeuwen =====
Informatie afkomstig van https://nl.wikibooks.org Wikibooks NL.
Wikibooks NL is onderdeel van de wikimediafoundation.