Onderwijs in relatie tot P2P/Distributief systeem: verschil tussen versies

Een voorbeeld van een distributief systeem binnen de peer-to-peerfilosofie vinden we op het internet. Diigo (Digest of Internet Information, Groups and Other stuff) is een platform, waarbij je zelf kan ordenen. Iedereen kan vrij bronmateriaal classificeren aan de hand van zelfgekozen tags (Bauwens & Lievens, 2014). Je kan een deel van webpagina’s selecteren en notities bijvoegen. Deze notities kan je enkel voor jezelf zichtbaar stellen, maar ook voor een groep binnen Diigo. Daarnaast kan je een link doorsturen naar iemand anders. Het heeft een brede waaier aan mogelijkheden, zoals hieronder op de figuur is aangegeven, en is gebaseerd op het verspreiden van gegevens onder peers (Diigo, 2014). “Maar ook dit systeem is niet feilloos want als iedereen een eigen ordeningssysteem gebruikt, krijg je classificaties die onderling incompatibel zijn” (Bauwens & Lievens, 2014, p. 145). Je kan wel afspreken om dezelfde tags te gebruiken en op die manier zelf een gemeenschappelijke ontologie creëren, zonder dat iemand die ontologie op voorhand oplegt. Op die manier is er geen sprake van hiërarchische classificatie (Bauwens & Lievens, 2014).