Onderwijs in relatie tot P2P/Torrent: verschil tussen versies

Een '''torrent''' is een soort computerbestand dat je kan herkennen aan de extensie .torrent. De term torrents (naar het Engels: stortvloed) verwijst echter vooral naar een P2P-systeem waarbij digitaalvia het internet digitale gegevens (zoals muziek, documenten, filmfragmenten) kunnen worden uitgewisseld en waar deze torrents een centrale rol in spelen. Dit systeem maakt het mogelijk om snel grote bestanden te downloaden die door andere gebruikers gedeeld (en dus aangeboden) worden. Je downloadt deze bestanden in stukken diegefragmenteerd, eenmaalwaardoor opde jouwgedownloade computer,onderdelen meteen opnieuw gedeeld kunnen worden met andere gebruikers. Het uploaden en downloaden gebeurt volledig decentraal, dit betekent dat andere gebruikers de bron zijn voor jouw downloads en omgekeerd. ErOm het geheel te coördineren is er echter vaak nog een gecentreerd systeem nodig. omElke computer moet namelijk per bestand telkens de juiste bronnen vinden en zonder een centraal systeem zou dit erg lang kunnen duren (omdat je elke computer in het horizontalenetwerk delenzou temoeten faciliterendoorzoeken).

Een torrentsysteem is een duidelijk voorbeeld van P2P. Het is namelijk een gedecentraliseerd sharingsysteem waar er geen sprake is van een centrale locatie waar bestanden worden geüpload en gedownload. Alles gebeurt tussen de gebruikers onderling, letterlijk peer to peer dus: het is een horizontaal netwerk waarbij peers rechtstreeks data uitwisselen. In dit opzicht is sharing via torrents een hedendaags voorbeeld van de manier waarop peer to peer gebruikt kan worden. (Bauwens, 2014)

Indien ook de organisatie P2P zou gebeuren, zou dit systeem echter heel erg traag werken. Het zou namelijk betekenen dat je, indien je een bepaald bestand wenst te downloaden, alle computers in het netwerk zou moeten doorzoeken om dit bestand te vinden en vervolgens te downloaden. Daarom wordt er met .torrent files gewerkt. Dit zijn kleine bestandjes, ook wel torrents genoemd, die telkens verwijzen naar één bestand (of een cluster van bestanden) in het netwerk en die het op die manier mogelijk maken om eenvoudig te vinden waar je jouw gewenste bestand of cluster van bestanden kan bekomen. Om dit alles mogelijk te maken is er bijgevolg een zekere centrale coördinatie onder de vorm van een tracker nodig. Een tracker is een server die de verschillende gebruikers (ook wel peers genoemd) met elkaar verbindt zodat deze bestanden met elkaar kunnen uitwisselen. Concreet zegt deze tracker aan de cliënt (zie verder) waar het gewenste bestand gevonden kan worden. Eenmaal deze informatie is doorgespeeld is de rol van de tracker beëindigd. Deze tracker neemt dus zelf niet deel aan het uitwisselen van bestanden, het maakt dit alleen maar mogelijk. Een torrentsysteem is dus niet volledig gedecentraliseerd gezien het zonder dit centrale systeem niet goed kan functioneren. Tegenwoordig zijn er echter al systemen om volledig gedecentraliseerd te werk te gaan (bijvoorbeeld DHT of distributed hash table, een decentraal systeem waarbij ook die gegevens en processen gedecentraliseerd zijn). Trackers zijn steeds gelinkt aan de torrent site waar je jouw torrent files downloadt. De torrent client staat hier los van. (zie het uitgewerkte voorbeeld voor meer informatie)

Als je als gebruiker iets via torrents wenst te downloaden ga je eerst naar een website waar je torrents kan downloaden. De meest bekende torrent site is The Pirate Bay, een website die, net als zijn collega’s, vaak onder vuur komt te liggen. Deze torrent sites worden door verschillende overheden namelijk geviseerd om het illegaal downloaden tegen te gaan. Zo werd The Pirate Bay al meermaals offline gehaald maar kon de site toch telkens op een andere manier terug verder functioneren. Op een dergelijke site download je een torrent, bijvoorbeeld voor het debuutalbum van je favoriete band. Deze torrent is echter alleen maar een bundeling gegevens (metadata), nu moet het werkelijke downloaden nog beginnen. Hiervoor heb je echter een torrent client nodig, een (meestal erg klein) computerprogramma waarmee je de torrents opent en je vervolgens het gewenste bestand kunt downloaden. Een bekend voorbeeld van een torrent client is µTorrent.

Erg belangrijk en actueel zijn de juridische en ethische aspecten die hiermee verbonden zijn en de bijkomende vraag hoe je hier als samenleving mee omgaat. Juridisch gezien is dowloaden en uploaden op zich niet illegaal. We betreden echter een schemerzone als het over auteursrechtelijk beschermd materiaal gaat. Dankzij een achterpoortje inVolgens de Belgische wetgeving kunnen mensen thuis steeds een zogenaamde thuiskopie maken. Dit zorgde er vroeger voor dat mensen met een videorecorder tv-programma’s konden opnemen op een videocassette voor eigen gebruik (familie, vrienden…). Volgens bepaalde interpretaties van dedeze wet zou het downloaden van muziek en films dus toch legaal kunnen zijn. Het is echter wel duidelijk illegaal als je deze zaken zelf verspreidt, bijvoorbeeld door fysiek uit te delen maar ook door te seeden op een torrentnetwerk. En gezien bestanden gefragmenteerd worden gedownload en deze fragmenten meteen al opnieuw gedeeld worden met anderen ben je dus ook meteen iets illegaals aan het doen. Bepaalde torrent clients bieden echter de mogelijkheid om de uploadsnelheid te limiteren en zelfs tot 0 kb/s zodat je door te downloaden niet meteen uploadt en je dus ook binnen de legaliteit blijft. Het probleem is hier echter dat iedereen afhankelijk is van de uploads van anderen. Indien iedereen dit zou doen is het dus meteen afgelopen met torrents. NietAls seedenje isniet seedt, ben je dus inde zekereinbreng zinvan ethischanderen verkeerdaan het gebruiken terwijl je doelbewust zelf niets bijdraagt, waar vanuit het peer to peer standpunt dus wel ethische issues mee verbonden zijn. (FWD Magazine, n.d.)

Daarnaast is er echter nog het ethische aspect van torrents'illegaal' downloaden, namelijk de vraag wie eigenaar is van de gedeelde data en of het bijvoorbeeld wel ethisch aanvaardbaar is om muziek van je favoriete groep te downloaden zonder hen hier iets voor terug te geven (al stellen [[#referenties|sommigen]] dat downloaden gerelateerd wordt met een hogere verkoop). Dit is echter meteen een belangrijke vraag voor P2P-systemen: je kan wel als peer een bijdrage doen, maar wat als die bijdrage niet door de auteur zelf gewenst is? Uit onderzoek blijkt dat studenten uit het hoger onderwijs een lage graad aan ‘geanticipeerde schuld’ ervaren waardoor ze ook sneller iets zullen illegaal downloaden (Wang & McClung, 2011).