Onderwijs in relatie tot P2P/Win-win-win logica: verschil tussen versies
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
Geen bewerkingssamenvatting |
k red. |
||
Regel 8:
}}
Een win-win-
De logica verwijst naar de voorkeur voor een win-win-win situatie tegenover een win-win- of win-
In systemen waarbij er gewerkt wordt onder dwang zoals bij slaven kom je tot een win-verlies situatie. Als je deze situatie omzet naar getallen en daarbij het aantal partijen tegenover de tevredenheid van deze partijen zet, ziet dat er als volgt uit: één plus één is kleiner dan twee. ▼
In een kapitalistisch systeem wordt er uit vrije wil gewerkt met als resultaat een win-
▲==Win-win-win logica en P2P==
▲In systemen waarbij er gewerkt wordt onder dwang zoals bij slaven kom je tot een win-verlies situatie. Als je deze situatie omzet naar getallen en daarbij het aantal partijen tegenover de tevredenheid van deze partijen zet ziet dat er als volgt uit: één plus één is kleiner dan twee.
▲In een kapitalistisch systeem wordt er uit vrije wil gewerkt met als resultaat een win-win situatie. Een werknemer voert taken uit voor een werkgever en in ruil daarvoor krijgt de werknemer een loon dat in verhouding staat met het gepresteerde werk. Er worden gelijke waarden uitgewisseld. In dit geval is één plus één gelijk aan twee. Er wordt enkel rekening gehouden met het voordeel van de werknemer en de werkgever. De externe effecten worden doorgeschoven naar de maatschappij. Het gaat hier onder andere over het effect van het transport op het milieu of het effect van wapenhandel op burgers.
Michel Bauwens (2013) gaat in zijn boek ‘De wereld redden’ op pagina 28 een stap verder. In een post-kapitalistisch p2p-systeem winnen de 2 partijen zoals in het kapitalistisch systeem. De 2 partijen voeren taken uit en krijgen hiervoor in ruil een eindproduct waar ze samen aan gewerkt hebben. Dit levert een win-win situatie op. Daarnaast streven de partijen een gemeenschappelijk sociaal doel na waardoor ook de groep wint en ook de hele samenleving wint omdat de uitwisseling een directe nuttige gebruikswaarde heeft. Niet enkel de transactie is hier belangrijk maar ook de externe effecten, die bij een kapitalistisch systeem worden doorgeschoven naar de maatschappij, spelen een rol. Dit leidt tot een win-win-win-win situatie waarbij één plus één groter is dan twee.
==Voorbeeld==
De verkoop van een product of dienst is gericht op het creëren van een win-
Na de transactie ontstaat er een win-verlies situatie als de tomaten niet lekker zijn of als de koper de tomaat heeft meegenomen zonder er (genoeg) voor te betalen.
Regel 31 ⟶ 28:
Na de transactie ontstaat er een win-win situatie als de koper een geïmporteerde tomaat heeft gekregen voor een spotgoedkope prijs in een grootwarenhuis.
Na de transactie ontstaat er een win-win-win-win situatie als de koper en de verkoper bewust kiezen voor biologische, lokale smaakvolle tomaten aan een eerlijke prijs. De koper is tevreden want hij heeft een lekker en gezond product gekocht
Deze laatste transactie is de meest interessante aangezien deze gepaard gaat met de meeste positieve effecten en de meeste tevredenheid..
Een ander voorbeeld is Wikipedia. Verschillende partijen leveren inhoud die ontstaat uit hun kennis of kennisbronnen. Door de individuele bijdragen ontstaat er een online encyclopedie die informatie bevat van verschillende partijen. Samen hebben ze een ‘volledig’ encyclopedie gemaakt dat ze allemaal kunnen gebruiken. Daarnaast kunnen ook alle andere mensen er gebruik van maken. De verschillende partijen, maar ook de hele maatschappij wint hierbij omdat verschillende partijen bijdragen aan een gemeenschappelijk sociaal doel.
==Theoretische duiding==
Regel 42 ⟶ 38:
In ons dagelijks leven worden we steeds geconfronteerd met winnen en verliezen. Denk maar aan kopen en verkopen, sociaal netwerk… . Om invloed uit te oefenen op winnen of verliezen onderhandelen we met elkaar. Onderhandelingstheorieën zijn in grote mate gebaseerd op de speltheorie.
De speltheorie wordt door K.J. Schermer (1997) omschreven in zijn boek 'Strategisch onderhandelen'. Strategisch onderhandelen. Het is een tak in de wiskunde en heeft toepassingen in de economie, sociologie en biologie. Deze theorie werd tijdens WOII door Oskar Morgenstern en John von Neumann ontwikkeld. Later wordt
De speltheorie probeert het gedrag te voorspellen van minstens twee partijen die op elkaar reageren. De eenvoudigste vorm bestaat uit twee partijen die elk onafhankelijk van elkaar kiezen uit twee opties waaruit vier verschillende resultaten mogelijk zijn. De onderzoeker haalt daar het meest waarschijnlijke resultaat uit waarbij hij er vanuit gaat dat elke partij zijn voordeel zoekt.
Regel 49 ⟶ 45:
Deze spellen zijn theoretisch geformuleerd maar er kunnen omstandigheden meespelen. Hoe groot moet bijvoorbeeld de winst zijn om een risico te nemen of hoe zwaar moet de straf zijn om een misdaad tegen te gaan.
Een voorbeeld uit de speltheorie is het 'prisoners’
Als beide mannen zwijgen, dan gaan ze allebei vrijuit omdat er geen getuigen of bewijzen zijn.
Als één van de twee mannen bekent gaat er één vrijuit en de andere wordt zwaar gestraft terwijl ze allebei even schuldig zijn. Omdat ze niet met elkaar kunnen afspreken is het risico dat één van de twee hieraan meedoet groot.
| |||