Onderwijs in relatie tot P2P/Kenniswerker: verschil tussen versies
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
Geen bewerkingssamenvatting |
|||
Regel 26:
Een kenniswerker is iemand die met zijn kennis een toegevoegde waarde kan leveren aan een bepaald proces of product. De kenniswerker is regelmatig op kantoor te vinden of is onderweg naar locaties waarbij hij met zijn kennis iets kan toevoegen. Voorbeelden van kenniswerkers zijn managers, advocaten, juristen, adviseurs, architecten of andere dienstverlenende beroepen (van den Heuvel, 2013). Segers (n.d.) vertelt het volgende over kenniswerkers:
"Softwareontwikkelaars, juristen, ingenieurs, consultants, … Het zijn allemaal beroepen die de laatste jaren enorm zijn toegenomen in omvang en nog steeds zullen toenemen. Wat nu juist de link is tussen deze, is eenvoudig te stellen. Ze kunnen namelijk allemaal onder de noemer van kenniswerkers of knowledge workers geplaatst worden" (Segers, n.d.). Tot slot kunnen we in het boek
Het mag duidelijk zijn dat er zeer veel verschillende definities te vinden zijn in de literatuur rond het concept 'kenniswerker'. Het begrip 'kenniswerker' kan dan ook verscheidene functies omvatten. Ze hebben echter allemaal met mekaar gemeen dat het gaat om functies waar autonomie, innovatie en ''knowledge sharing'' centraal staat.
Regel 32:
Dit lezen we ook terug in een onderzoeksrapport van AGORIA over kenniswerk (Van Rooij, Verdonschot, Dewulf, & Smits, 2008, p. 5):
“Bedrijven stellen vast dat hun personeelsbeleid en organisatiestructuur niet altijd even goed is afgestemd op aantrekken en vasthouden van medewerkers die beschikken over (bedrijfs)specifieke kennis. Het gaat om een generatie die iets anders wil op het vlak van ''work-life balance''. Daarnaast zit voor hen de zekerheid niet in één job en één bedrijf. Ze willen meer regie voeren op jobinhoud en jobvoorwaarden en streven meer naar een vorm van persoonlijk ondernemerschap. Bovendien zijn ze zich meer en meer bewust van hun marktwaarde. De uitdaging bestaat er in om op zoek te gaan naar nieuwe werkbare principes opdat een bedrijf zich aantrekkelijk kan maken en blijven voor deze cruciale groep medewerkers.”
We zien hier die deproletarisering van de kenniswerker terugkeren: de kenniswerker heeft zijn eigen productiemiddelen wat zijn autonomie versterkt. Hierdoor kan hij regelmatig van werk veranderen. Hij heeft immers enkel zijn computer, internetaansluiting en netwerken nodig. Het is daarom aan de werkgever om een goede relatie te onderhouden met de werkgever: zo kan hij vermijden dat met het vertrek van de kenniswerker een grote hoeveelheid aan kennis verloren gaat.
==Theoretische duiding==
| |||