Onderwijs in relatie tot P2P/Distributief systeem: verschil tussen versies

Het kapitalistische systeem veranderen in een peer-to-peerproductie op grote schaal, vergt een mentaliteitswijziging bij de bevolking en in (grote) bedrijven. Het gevolg hiervan zijn dan ook grote structurele veranderingen. Binnen peer-to-peerproductie wordt er gewerkt met een distributief systeem om expertise te delen. Peers uit verschillende lagen van de bevolking en over de landsgrenzen heen kunnen hun kennis en vaardigheden delen met elkaar en op die manier samenwerken aan een bepaald product (www.jeanlievens.be). Er wordt niet geproduceerd voor de winst, maar voor de gebruikswaarde. Dit is nu niet het geval. Bij peer-to-peer wordt er dus geproduceerd voor de gebruikerswaarde. De gebruikers spelen een belangrijke rol en geven het project mee vorm. Om dit te kunnen doen, horen zij ook inzage te hebben in het hele proces. Het productieproces binnen de peer-to-peerfilosofie kent een zekere transparantie (Bauwens & Lievens, 2014).

Peer-to-peerproductie wordt gekenmerkt door het samen creëren van een bepaald product, los van de hiërarchische structuren en normen die o.a. in bedrijven het productieproces beschrijven. Iedereen heeft toegang en kan gebruik maken van de diensten en kennis die door verschillende peers is verzameld. Er is dus sprake van een verdeling of distributie van kennis en expertise (www.jeanlievens.be). Met andere woorden, binnen de peer-to-peerproductie vertrouwt men dus op de kennis en vaardigheden van peers. Expertise, waaronder kennis en vaardigheden e.d., wordt gedeeld met anderen. Op die manier kan er lokaal en globaal – want iedereen heeft toegang tot die expertise – een bepaald product ontwikkeld worden. Eenieder kan hier een bijdrage aan leveren en de kennis verder uitbreiden. Die kennis is dan op zijn beurt ook weer vrij toegankelijk. Deze vrije distributie van en toegang tot expertise is mogelijk dankzij een distributief systeem (Bauwens & Lievens, 2014).