Onderwijs in relatie tot P2P/Kenniswerker: verschil tussen versies

"Softwareontwikkelaars, juristen, ingenieurs, consultants, … Het zijn allemaal beroepen die de laatste jaren enorm zijn toegenomen in omvang en nog steeds zullen toenemen. Wat nu juist de link is tussen deze, is eenvoudig te stellen. Ze kunnen namelijk allemaal onder de noemer van kenniswerkers of knowledge workers geplaatst worden" (Segers, n.d.). Tot slot kunnen we in het boek 'Management van gedrag: individu, team en organisatie' lezen: "Kenniswerkers zijn werknemers die hun theoretische en praktische kennis op een bepaald gebied gericht kunnen toepassen, leidend tot resultaten met een bepaalde toegevoegde commerciële, sociale of persoonlijke waarde. Kenniswerkers zijn veelal goed gekwalificeerde en hoger opgeleide werknemers, zoals artsen, wetenschappers, computertechnici, personeelsprofessionals, accountants, managers, projectmanagers en supervisors die zelf ook specialist op hun werkgebied zijn" (Mullins, 2007, p. 193).

 

Om het concept 'kenniswerker' te situeren in de praktijk, zal ik een probleem toelichten waar veel bedrijven vandaag de dag mee kampen. We zien dat bedrijven het moeilijk hebben om deze kenniswerkers vast te houden. Michel Bauwens beaamt dit en vertelt dat kenniswerkers tegenwoordig met een hoge frequentie van werk veranderen (Bauwens & Lievens, 2013). “Kenniswerkers zitten niet langer heel hun carrière fysiek samen in grote werkplaatsen, maar veranderen gemiddeld om de achttien maanden van baan en opereren vooral in netwerken” (Bauwens & Lievens, 2013, p. 54).

“Bedrijven stellen vast dat hun personeelsbeleid en organisatiestructuur niet altijd even goed is afgestemd op aantrekken en vasthouden van medewerkers die beschikken over (bedrijfs)specifieke kennis. Het gaat om een generatie die iets anders wil op het vlak van ''work-life balance''. Daarnaast zit voor hen de zekerheid niet in één job en één bedrijf. Ze willen meer regie voeren op jobinhoud en jobvoorwaarden en streven meer naar een vorm van persoonlijk ondernemerschap. Bovendien zijn ze zich meer en meer bewust van hun marktwaarde. De uitdaging bestaat er in om op zoek te gaan naar nieuwe werkbare principes opdat een bedrijf zich aantrekkelijk kan maken en blijven voor deze cruciale groep medewerkers.”

 

==Theoretische duiding==