Onderwijs in relatie tot P2P/Deproletarisering: verschil tussen versies
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
Geen bewerkingssamenvatting |
Geen bewerkingssamenvatting |
||
Regel 10:
Met '''deproletarisering''' of arbeidersverheffing bedoelt men elk individu omvormen tot een individuele onderneming. Het is de bevrijding van de arbeider uit zijn minderwaardigheidspositie, zowel op materieel als op geestelijk vlak. Iemand die dus moet werken om te overleven (i.e. ‘het proletariaat’) gaat
Dit realiseert men onder andere door arbeiders en werknemers participatie en medezeggenschap te geven.
Regel 21 ⟶ 22:
Bauwens (2013) zegt dat er een deproletarisering aan de hand is die gepaard gaat met de opkomst van een nieuwe ambachtsmentaliteit. Hiermee bedoelt hij dat mensen unieke producten maken omdat ze het graag doen, vanuit intrinsieke motivatie. Men maakt dus niet iets omdat het moet van een hogere instantie. Persoonlijke vakbekwaamheid en ervaring zijn hierbij belangrijk, ook is er geen of een beperkte opsplitsing van de taken of de arbeid. Volgens Bauwens is een peer-producent een deskundige die meer gelijkenissen vertoont met de gespecialiseerde ambachtslui of kunstenaars van voor de industriële revolutie dan met de arbeiders van het industriële tijdsperk. Kenniswerkers hebben dan een eigen mentaliteit. Dit zijn mensen die kennis en informatie tot zich nemen en deze interpreteren, ontwikkelen en vervolgens gebruiken en verspreiden. Men vindt het nodig om informatie te delen en zich te organiseren in het netwerk. Bij kenniswerk is de taak niet altijd helder. De belangrijkste vraag is wat het gewenste resultaat van het werk is. Hiervoor heeft men niet alleen de eigen kennis nodig, maar men moet ook op zoek naar aanvullende kennis (Wikipedia, z.d.).
Men moet dus gaan samenwerken en binnen de P2P mentaliteit is deze samenwerking vrijwillig. De groei van
==Voorbeeld==
Regel 61 ⟶ 62:
Zoals je dus al kon lezen, bedoelt men met deproletarisering of arbeidersverheffing elk individu omvormen tot een individuele onderneming, m.a.w. het ik als een K.M.O. Het is de bevrijding van de arbeider uit zijn minderwaardigheidspositie, zowel op materieel als geestelijk vlak.
Iemand die dus moet werken om te overleven (i.e. ‘het proletariaat’) gaat zich via de nieuwe identiteit als ‘zelfstandige’ psychologisch distantiëren van de werkende klasse en zich daarentegen
Eén op vier werknemers is nu al freelance en tegen 2020 zou dat een op drie zijn. De nieuwe sociale klasse, de onzekere kenniswerkers, bezitten hun eigen productie-middelen, zoals de computer, de netwerken, en in toenemende mate de nieuwe productie-middelen zoals 3D printers (Bauwens, juli 2014).
| |||