Onderwijs in relatie tot P2P/Productiewijze: verschil tussen versies
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
Geen bewerkingssamenvatting |
Geen bewerkingssamenvatting |
||
Regel 17:
Een eerste verschil is de verschuiving van de arbeidsverdeling naar de ''taakverdeling''. In het kapitalistische systeem gaat men solliciteren, krijgt men een baan bestaande uit allerlei taken waarvoor je verantwoordelijk bent en moet je verantwoording afleggen tegenover je baas. Peer-productie is gebaseerd op een verdeling waarbij je vrijwillig kiest voor bepaalde taken. Men werkt mee aan een gemeenschappelijk project dat transparant of zichtbaar voor iedereen is. Op deze manier kan iedereen zien wat er reeds gedaan is en wat er nog moet gebeuren.
Ten tweede kunnen we spreken van een eigenschap die Bauwens & Lievens (2013) ''‘anticredentialisme’''
Bij peer-productie kan iedereen bijdragen aan een bepaald peer-to-peerproject, want iedereen is wel ergens goed in. We spreken hier over het ''equipotentialiteit'' van peer-to-peer. Iedereen kan naargelang zijn vaardigheden en voorkeuren zijn steentje bijdragen, maar dat wil niet zeggen dat de ene beter is dan de andere. Elk individu koppelt zijn verschillende bekwaamheden aan bepaalde taken van projecten waarmee men de meeste affiniteit of verwantschap heeft. Zo zal een persoon die heel goed kan onderwijzen, maar ook veganist is en aan fietsen sleutelt, bijdragen aan drie verschillende peer-gemeenschappen. Op basis van de bijdrage aan deze commons kan men zijn eigen identiteit opbouwen in verschillende netwerken.
Regel 29:
Vervolgens valt bij peer-productie de klassieke rolverdeling tussen producent en consument weg. Men zal spreken van de ''‘produser’'', de combinatie van producent en user. Aangezien het ontwerp van het product voortdurend wordt bijgespijkerd m.b.v. de gebruiker, kan men niet meer spreken van gewoon en product maken. Het is een continu verbeteringsproces waarin de gebruikers even belangrijk zijn als de initiatiefnemers van het product.
Verder kunnen we spreken van een ''deproletarisering''. Dit is een verandering van de klassenstructuur van de samenleving. Iedereen in de gemeenschap draagt bij tot de commons, maar er is wel sprake van een meritocratische evolutie waarbij deskundige, mensen die door de gemeenschap erkend worden, een belangrijkere rol spelen. De positie van deze deskundige hangt af van hun kennis en niet van het diploma’s of afkomst. Anderen kunnen dus ook die kennis verwerven, want peerprojecten zijn open systemen waarin deskundigen vervangbaar zijn indien de expert zijn kennis niet up-to-date houdt. ‘We worden allemaal kenniswerkers,’
Ten slotte is er een ontkoppeling tussen productie en loon. De peer-productie richt zich op de ''productie van gebruikswaarde''. Men wil een product beter maken, omdat het nuttig is en men gedreven is door passie. In tegenstelling tot het kapitalisme waarbij men goederen produceert om ze te verkopen en geld te verdienen. Op basis van deze en bovenstaande kenmerken kunnen we aantonen dan peer-productie zich onderscheidt van het kapitalisme. Zoals Bauwens & Lievens (2013)
==Voorbeeld==
| |||