Wikibooks

Onderwijs in relatie tot P2P/Productiewijze: verschil tussen versies

Interactief door geschiedenis bladeren
← Vorige wijzigingVolgende wijziging →
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
VisueelWikitekst
Regel 17:
Een eerste verschil is een verschuiving van de arbeidsverdeling naar de ''taakverdeling''. In het kapitalistische systeem gaat men solliciteren, krijgt men een baan bestaande uit allerlei taken waarvoor je verantwoordelijk bent en moet je verantwoording afleggen tegenover je baas. Peer-productie is gebaseerd op een verdeling waarbij er vrijwillig gekozen wordt voor bepaalde taken. Er wordt meegewerkt aan een gemeenschappelijk project dat transparant of zichtbaar is voor iedereen. Op deze manier kan iedereen zien wat er reeds gedaan is en wat er nog moet gebeuren.
 
Ten tweede kunnen we spreken van een eigenschap die Bauwens & Lievens (2013) ''‘anticredentialisme’'' noemen. In het P2P-model zijn er geen diploma's of referenties nodigvereist om een taak te mogen uitvoeren. Wel moet men natuurlijk beschikken over de nodige vaardigheden en kennis. Op basis van een kwaliteitscontrole, die achteraf wordt ingevoerd a.d.h.v. een validatie of goedkeuring door de gemeenschap, wordt er beoordeeld of de bijdrage geschikt is. DeDit personenwordt dienagegaan achter deze controle zitten zijndoor een ‘college van deskundigen’ die het vertrouwen genieten van de gemeenschap.
 
Bij peer-productie kan iedereen bijdragen tot een bepaald peer-to-peerproject, wantaangezien iedereen isover welzijn ergenseigen goedtalenten inbeschikt. We spreken hier over het ''equipotentialiteit'' van peer-to-peer. Iedereen kan naargelang zijn vaardigheden en voorkeuren zijn steentje bijdragen, maarzonder datonderscheid wil niet zeggen dat de ene beter isvan danrang deof anderestand. Elk individu koppelt zijn verschillende bekwaamheden aan bepaalde taken van projecten waarmee men de meeste affiniteit of verwantschap heeft. Zo zal een persoon die heel goed kan onderwijzen, maar ook veganist is en aan fietsen sleutelt, bijdragen aan drie verschillende peer-gemeenschappen. Op basis van de bijdrage aan deze commons kan men zijn eigen identiteit opbouwen in verschillende netwerken.
 
Bijkomend kunnen we zeggen dat peer-gemeenschap een affiniteitsgemeenschap is die ''zowel globaal als lokaal'' is. Hiermee wordt bedoeld dat de productie ter plaatste gekoppeld kan worden aan globale kennis. Zo starten peer-projecten meteen op als een globaal gebeuren, bv oprichting van P2P Foundation door zowel mensen in Amsterdam, Colombia, Berlijn, Barcelona, als Thailand. In vergelijking met het kapitalisme, waar multinationals als kleine bedrijven beginnen en geleidelijk aan uitgroeien tot globale organisaties.
Regel 29:
Vervolgens valt bij peer-productie de klassieke rolverdeling tussen producent en consument weg. Men zal spreken van de ''‘produser’'', de combinatie van producent en user. Aangezien het ontwerp van het product voortdurend wordt bijgewerkt met behulp van de gebruikers, kan men niet meer spreken van gewoon een product maken. Het is een continu verbeteringsproces waarin de gebruikers even belangrijk zijn als de initiatiefnemers van het product.
 
Verder kunnen we spreken van een ''deproletarisering''. Dit is een verandering van de klassenstructuur van de samenleving. Iedereen in de gemeenschap draagt bij tot de commons, maar er is wel sprake van een meritocratische evolutie waarbij deskundigedeskundigen, mensen die door de gemeenschap erkend worden, een belangrijkere rol spelen. De positie van deze deskundigedeskundigen hangthangen af van hun kennis en niet van het diploma’s of afkomst. Anderen kunnen dus ook die kennis verwerven, want peerprojecten zijn open systemen waarin deskundigen vervangbaar zijn indien de expert zijn kennis niet up-to-date houdt. ‘We worden allemaal kenniswerkers,’ volgens Bauwens & Lievens (2013).
 
Ten slotte is er een ontkoppeling tussen productie en loon. De peer-productie richt zich op de ''productie van gebruikswaarde''. Men wil een product beter maken, omdat het nuttig is en men gedreven is door passie. In tegenstelling tot het kapitalisme waarbij men goederen produceert om ze te verkopen en geld te verdienen. Op basis van deze en bovenstaande kenmerken wordt er aangetoond dat peer-productie zich onderscheidt van het kapitalisme. Zoals Bauwens & Lievens (2013) concluderen: ‘Peer-productie is een postkapitalistische productiewijze die zich ontwikkelt binnen de huidige maatschappij.’
Informatie afkomstig van https://nl.wikibooks.org Wikibooks NL.
Wikibooks NL is onderdeel van de wikimediafoundation.