Onderwijs in relatie tot P2P/FLOK-project: verschil tussen versies

‘Ecuador’Ecuador is het eerste land waar men op een nationale schaal een poging heeft gewaagd om een fundamentele verandering teweeg te brengen in de organisatie van de nationale economie via het uitbouwen van p2p netwerken en het centraal stellen van toegankelijke en gedeelde kennis. De minister van Hoger Onderwijs, Wetenschap, Techniek en Innovatie, René Ramirez is een vurig pleitbezorger van open kennissystemen en ambieertwenst dat de inwoners van Ecuador een leven kunnen leiden dat meer ‘voldoening’ geeft of aansluit bij het ‘goede leven’. Hij verwijst hiermee naar de visie van de inheemse bevolking in zijn land. HetDeze oudeinheemse ‘Quechua’volkeren woordgeven ‘Sumakal Kawsak’tradities betekent:lang ''“goodhet living”leven or the “good life”vorm in harmonyharmonie withmet ourde communities,natuur ourselves,rondom and most importantly, our living, breathing environment'' (Pachamama Alliance, nons.d.). Eduardo Gudynas, Ecuardoriaans expert vertelt over ‘buen vivir’: ''‘A defining characteristic of buen vivir is harmony; harmony between human beings, and also between human beings and nature. A related theme is a sense of the collective. Capitalism is a great promoter of individual rights: the right to own, to sell, to keep, to have. But this alternative paradigm from South America subjugates the rights of the individual to those of peoples, communities and nature’' (The Guardian, 2013, Buen vivir: the social philosophy inspiring movements in South America).

In 2008 nam de Ecuadoriaanse overheid (met president Correa) dit begrip sumak'het goede kawsayleven' ook mee op in de nieuwe grondwet en kende hiermee - als eerste land - ook ‘rechten’ toe aan natuur. Ook het derde ‘Nationaal Plan voor het Goede Leven van Ecuador’ (National Plan for Buen Vivir, 2013-2017, FLOK Society, 2014), benadrukt het belang van ‘goede kennis’ (‘Buen Conocer – Sumak Yachay’) als voorwaarde voor het realiseren van het ‘goede leven’ (National Plan for Buen Vivir, 2013-2017, FLOK Society, 2014). In het verlengde van de opmaak van dit plan gaf de Ecuadoriaanse overheid het onderzoeksteam van Michel Bauwens, Daniel Vazquez en Xabier Barandiaran de opdracht een onderzoeksproject te starten en een transitieplan te schrijven waarbij men vertrekt van de mogelijkheden van de ‘globale commons’ en de ‘civiele maatschappij in Ecuador’.

Na een half jaar, met name in juli 2014, trekt het onderzoeksteam een aantal conclusies en werd Gordon COOK van Cook Network Consultants - USA, gevraagd om een objectieve evaluatie te maken. Dit resulteerde in het COOK rapport, een zeer kritische weerslag van het FLOK project vanaf het prille begin tot het einde. (The Cook Report on Internet Protocol, 2014).

Een eerste vaststelling is het feit dat de relatie met de overheid vanaf het begin zeer moeizaam verliep. Er is een grote kloof tussen enerzijds de mooie en enthousiasmerende beleidsprogramma’s en principes neergeschreven in het ‘Nationaal Plan voor het Goede Leven’ (2013-2017) en anderzijds het actuele overheidsbeleid dat hier volledig tegen in druist. Een voorbeeld: de aanpak en organisatie van de ‘summit’ op 26 mei 2014 waar Michel Bauwens en zijn team hun bevindingen (neergeschreven in het ‘Transition Plan’) zouden delen met het publiek, werd strak gedirigeerd door de overheid. Gedurende het ganse projectverloop werd nauwlettend toegekeken welke informatie waar en wanneer mocht verspreid worden. Nochtans is volgens Gordon Cook een open en transparant proces vanaf het begin één van de kritische succesfactoren voor het slagen van dit veranderingstraject naar een open kennisgebaseerde maatschappij. Cook: '‘Any moral and ethical approach to such future attempts at reform demands careful, deliberate and thorough planning. It demands both transparency and a completely open process''. (Cook Report, FLOK in Ecuador is not what was promised, juli 2014). De overheid had bovendien een ‘verborgen’ agenda. Het telefoon- en communicatiebedrijf dat ingehuurd werd om uit te zoeken hoe een open internet-netwerk kon georganiseerd worden tot in de vele kleine gemeenschappen, werd gerund door een jeugdvriend van de president, die niet geïnteresseerd was in het transitieproces. Tegelijkertijd had dit bedrijf nauwe contacten met Chinese bedrijven die grote, omstreden stuwdammen wilden bouwen. De overheid verleende goedkope leningen aan deze Chinese zaakvoerders. Dit toont hoe de beslissingen die de overheid nam kapitalistische ontwikkelingen versterken i.p.v. dat ze structurele hervormingen ondersteunen in de richting van een open, sociale kennismaatschappij. Verder werd kritiek vanuit de basis zo veel mogelijk geminimaliseerd: er werd druk uitgeoefend op kritische journalisten en trekkers uit betrokken organisaties zoals Senplades en Senescyt die dit project erg genegen waren en sterk geloofden in de principes van p2p werden steeds meer geïsoleerd en verloren steeds meer hun invloed. Nog verontrustender, een aantal basisorganisaties zoals de Pachamama Foundation werden uitgesloten uit dit project. (Cook Report, 2014)