Onderwijs in relatie tot P2P/FLOK-project: verschil tussen versies

Een eerste vaststelling is het feit dat de relatie met de overheid vanaf het begin zeer moeizaam verliep. Er is een grote kloof tussen enerzijds de mooie en enthousiasmerende beleidsprogramma’s en principes neergeschreven in het ‘Nationaal Plan voor het Goede Leven’ (2013-2017) en anderzijds het actuele overheidsbeleid dat hier volledig tegen in druist. Een voorbeeld: de aanpak en organisatie van de ‘summit’ op 26 mei 2014 waar Michel Bauwens en zijn team hun bevindingen (neergeschreven in het ‘Transition Plan’) zouden delen met het publiek, werd strak gedirigeerd door de overheid. Gedurende het ganse projectverloop werd nauwlettend toegekeken welke informatie waar en wanneer mocht verspreid worden. Nochtans is volgens Gordon Cook een open en transparant proces vanaf het begin één van de kritische succesfactoren voor het slagen van dit veranderingstraject naar een open kennisgebaseerde maatschappij. Cook: ''‘Any moral and ethical approach to such future attempts at reform demands careful, deliberate and thorough planning. It demands both transparency and a completely open process''. (Cook Report, FLOK in Ecuador is not what was promised, juli 2014).
De overheid had bovendien een ‘verborgen’ agenda. Het telefoon- en communicatiebedrijf dat ingehuurd werd om uit te zoeken hoe een open internet-netwerk kon georganiseerd worden tot in de vele kleine gemeenschappen, werd gerund door een jeugdvriend van de president, die niet geïnteresseerd was in het transitieproces. TegelijkertijdZo had dit bedrijf nauwe contacten met Chinese bedrijven die grote, omstreden stuwdammen wilden bouwen. De overheid verleende goedkope leningen aan deze Chinese zaakvoerders. Dit toont hoe deDe beslissingen die de overheid nam versterkten kapitalistische ontwikkelingen versterken i.p.v. dat ze structurele hervormingen ondersteunenondersteunden in de richting van een open, sociale kennismaatschappij. Verder
Ook werd de kritiek vanuit de basis zo veel mogelijk geminimaliseerd: er werd druk uitgeoefend op o.a. kritische journalisten en trekkers uit betrokken organisaties zoals Senplades en Senescyt die dit project erg genegen waren en sterk geloofden in de principes van p2p werden steeds meer geïsoleerd en verloren steeds meer hun invloed. Nognog verontrustender, een aantal basisorganisaties zoals de Pachamama Foundation werden uitgesloten uit dit project. (Cook Report, 2014)